بیو تک بیتی

عشق زنجیر و دل نخجیر
رهایی نیست ممکن
شکارم من
که صیاد دوست می دارم

دلبری به بی وفایی معروف
دل شکستی تو را سود چه بود💔

فیروزه سمیعی

من و تو زخمی دست هم شدیم
من یه گل بودم ، تو تیغ رو تن سبز من شدی


فیروزه سمیعی




دل شکستی و رفتی نوشت باد
به این پیمانه شکستن ها هم دلخوشیم

ای ماهی افتاده بر ساحل نمی دانی ،
دل کندن از معشوق خود ،یعنی خود آزاری

دیوانه منم...دردانه تویی...هیهات از این درد که آواره من وبانی ویرانه تویی

《طاهره عباسی نژاد》

صنما چه ماهرانه دل ببردی از ما

آنقَدَر محو تو هستم که ندانم چه شود در دنیا

ساقیا در جام قلبم مِی ز جنس زهر ریز
کز مذاقش بی وفا یک دم کند از دهر خیر

دردم به جان رسید و طبیبم پدید نیست
داروفروشِ خسته دلان را دُکان کجاست؟

هرکسی یک دلبر جانانه دارد
من تو را

شرط ادب است

بعد تو

دست به زانو بنشیند دل ما

بهشت را دوبار دیدم

یک بار در چشمانت
یک بار در لبخندت

مرا زیستن بی تو، نامی ندارد
مگر مرگ من
زندگی نام گیرد

آرام بگویم دوستت دارم
تو بلند بلند مرا در آغوش می کشی ؟

تا به کی باشی و من
پی به حضورت نبرم ؟

آرزوی منی
ای کاش به گورت نبرم

قسمت این بود سرم بی تو به زانو برسد

لب تر نکن اینقدر
که زجرم بدهی باز

یک مرتبه محکم
بغلم کن که بمیرم

ما را به غیر یاد تو اندر ضمیر نیست

کدام خانه ؟
کدام آشیانه ؟
صد افسوس
بی تو شهر پر از آیه های تنهاییست

چشمانت شبیه برف هزار ساله ای است
که زندگی را
از یاد زمین برده

من تو را والاتر از تن
برتر از من دوست دارم

آری، من آن ستاره ام
که بی طلوع گرم تو در زندگانیم
خاموش گشته ام

من لامذهب ، بی دین

به تو ایمان دارم

دوستت دارم اگر جز گناهان من است

دوستت دارم
تا گناهانم باز هم سنگین شود