بیو پرنده

درختان را به رقص آورد
آواز پرنده
می خواست صدایش را
به گوش خورشید برساند....
🍂....
....فیروزه سمیعی

🌒

انسان با سایه اش مى میرد
درخت با ریشه اش
پرنده با آسمانش
تو ولى بر پایى
همچون درخت هستى
سبز و زرد مى شوى
و باز بالایى

امیر برغشی

مثل حسی یک لحظه تماشای طبیعت
مثل حسی یک گنجشک در اولین پروازش
مثل حسی مادری که منتظر برگشت فرزندش از مدرسه است
مثل حس یک سربازی که نبرد را تمام کرده است و بسوی خانه میرود
مثل حسی اولین نخی سیگار
مثل حسی بوی خاک بعد باریدن باران نم...

برای پرنده
قفس
لانه نیست ، مانع است ،
مانعِ آزادی .
حجت اله حبیبی

برای درخت
سخت است
راندن پرنده ها ،
ای مترسک .
حجت اله حبیبی

من
آخرین پرنده ام
میل پرواز
از آغوش تو را ندارم .
حجت اله حبیبی

من پرنده ام
زمین گیرِ پر خویش .
حجت اله حبیبی

برای پرواز
پرنده بودن
کافی نیست ،
جرأت داشتن ، ملاک است .
حجت اله حبیبی

پرنده‌اى که مرده بود به من پند داد که پرواز را به خاطر بسپارم

برای شاخه خشکیده هیچ پرنده ای عاشقانه اواز نمی خواند

تو را می جویم
پرنده ای به دنبال دانه
در میدان مین

مثه پرنده ایَم که آزاده‌ اما نمیدونه کجا بره

کاش تنهایی
پرنده بود...
گاهی هم به کوچ فکر می کرد!

اندیشه ی پرواز
سهم قاب پرنده

دستت را به من بده
دست‌هایِ تو با من آشناست
به‌سانِ پرنده که با بهار ...

کنار قفسش...
پرنده صدایش نزنید
داغ دلش تازه میشود...

من یک پرنده ام
ایستاده ام کنار این راه
که درخت بگذرد!