متن دوستت دارم

عزیزِمن
" روزهای زندگی بی تو به سر نمی شود"
تو انگیزه ی روزهای زیستن منی
واجب شده ایی برمن
تا بنویسم غزلی برای وصف دیدگانت
اصلا بی تو محال است بگذرد این نیزها...
تصورکن ادبیات را بدون آرایه هایش
همانقدر تهی می شوم بی حضورت...
پائیز بدون زرد ونارنجی...

می چرخد...
می رقصد...
زیر لب آواز میخواند
هرچقدر عاشق تر باشد
چین دامنش بیشتر است!
زن ها که عاشق می شوند
گویی شهر آرایش میکند
موهای سرخ!
دامنی آبی!
پیرهنی سبز!
کفش های زرد!
و شهر این همه زیبایی را مدیون مردیست که روز قبل به او گفته:
"دوستت...

میانِ تمام نداشته هایم اما
عجیب دوستت دارم

دوستت دارم بیشتر از عشق آدم و حوا
بیشتر از علاقه خسرو شیرین
بیشتر از محبت لیلی و مجنون
بیشتر از برگ های درخت های جهان
بیشتر از نور روشن خورشید
بیشتر از مهربانی یک مادر
بیشتر از نفس های ناکشیده ام
بیشتر از بی نهایت ....
.

عشق جانم
از تمام دارایی دنیا هیچ نمیخواهم ،
فقط بگذار این دوستت دارم همیشه مال من باشد

چون دوستت می دارم ؛ مجبور نیستی آنگونه که روز آشنایی مان بودی باقی بمانی !

چون دوستت می دارم ؛ مجبور نیستی خود را محدود کنی به تصویری که از تو زنده مانده در من !

چون دوستت می دارم ؛ می توانی در خودت ببالی چیزهای جدیدی کشف...

مثلِ نفس هایم دوستت دارم ؛
همانقدر بی اختیار ، همانقدر تا پایِ جان

عشق جان
تو زیباترین دلیل زنده بودن منی ...
دوستت دارم

تنها تورا تا به انتهای دوست داشتن ، دوستت دارم

دوستت دارم هایت را، قابل بشمار
و برای هر رهگذری نخوان...
جانت را برای کسی ده،
که روحش تورا جان تازه ایی بدهد
بمان به پای آن که پابه پایت ماند....
باور کن؛
دوستت دارم هایت دوس داشتنیست.

از بس که،دوستت دارم
فکر می کنم،دیگر هیچ دوست داشتنی
همرنگ دوست داشتن های من نیست
تو معنی،تمام رنگ های دنیایی

عزیز من،شیرین ترین و مهربانانه ترین
واژه های من پیشکش تو
تویی که زندگی ام را تبدیل به داستانی
بی بدیل کرده ای
دوستت دارم

تا وقتی من هستم، تو به هیچکس نیاز نداری دوستت داشته باشد! من عوض تمام آدم هایی که هر روز از کنارت رد می شوند، با عجله، بی آنکه حتی تو را ببینند و شاید به تو تنه هم بزنند، دوستت دارم!جای همه آنهایی که تو را نمیشناسند، جای همه...

چه تکراری از این خوشتر
بگویم دوستت دارم
لبت را تو بخندانی
بگویی من کمی بیشتر

من دوستت دارم
انقدر که حتی اگر مرده باشم هم
وقتی زمستان برسد
و سرما به جانِ جهان نفوذ کند
از اداره گورستان مرخصی ساعتی میگیرم
آنوقت از امتداد خیابان ها گذر خواهم کرد
و بعد به خانه تو سر میزنم
برایت چای میگذارم
و به اتاق خوابت سر میزنم...

وقتی می گویم
دوستت دارم
گونه هایت دیدنی ترین جای دنیاست

قسم به دست هام
این مجرمانِ فراری از تن ات.
قسم به گل های دستبافِ روی پیرهن ات.
قسم به قهوه ی چشم هات، به ذغال موهات
قسم به چین چینِ پر جمعیت دامن ات.
قسم به آغوشم
به مرزِ ممنوع الخروجِ وطن ات
قسم به عشق
به جنگِ خون...

تو را
نمی توانم
از شعرهایم جدا ڪنم
مثل بهارنارنج از اردیبهشت
مثل باران از پاییز
مثل دلتنڪَی از جمعه
مثل ردِّ پا از ڪویرِ شن
مثل آرامش از چشمهایت
تو را نمی توانم از شعرهایم جدا ڪنم
مثل عشق از دوستت دارم

اسکار بهترین صدای نامفهومم
تعلق میگیره به صداش...
وقتی بغلشی و توی گوشت میگه:
"دوستت دارم"

حرفهایم به سوی تو که می دوند
معنی شان می ریزد
مانند خجالت،
زمان بوسه!
یا مثل ترس،
وقت گفتن اولین دوستت دارم!
حرف هایم نزدیک تو رنگشان میپرد
مثل دل بعد از دیدار
مثل هوش پس از آغوش
مثل
آخر همین شعر...
آمدی...
همه اش پرید!

هر روز
بیشتر و بیشتر دوستت دارم
با تو دیگر
احتیاجی به زمان ندارم
تو زمان منی
همه ی ثانیه هایم ، دقایقم ، ساعتهایم
همه تویی
و همه ی روزها
روز تواند
هیچ کاری ندارم
جز دوست داشتن تو
و کار تو فقط اینست
که تا ابد
معشوقه ام...

دوست داشتم معلم املای تو بودم
و دوستت دارم را املا بگویم
و هی بپرسم تا کجا گفتم،تو بگویی؛
دوستت دارم

به سال ها بعد فکر می کنم!
به زیبایی سپیدی موهایمان
میدانستی؟
پیر شدن کنار تو چقدر می چسبد!؟
اینکه دستانم بلرزند،
پاهایم توان راه رفتن نداشته باشند،
و کنارت بنشینم و بی اختیار
سنگینیِ سرم را روی شانه هایت رها کنم!
خوابم ببرد
و رویای آن روزی را ببینم...

من بی تو
یک واژه ی ساده بیش نیستم
اما کنارت،
همچون یک کتاب عاشقانه آرام میشوم
ورق بزن مرا
که سطر به سطرم
پر از دوستت دارم است ...