متن راز و نیاز عاشقانه

ای بیکرانه‌ی رحمت و عطوفت!
در همهمه‌ی هجوم یاس؛
در ازدحام دلتنگی،
تنها دریای یاد تو می‌تواند،
اقیانوس ناآرام وجود مرا،
آرام بنماید!

من از نجوای پروانه،
در گوش گل،
دانستم:
«عشق»،
راز‌ و نیاز است!

در دل شب، سایهٔ سرشار می‌سازد مرا
سکوتش، سرمهٔ اسرار می‌سازد مرا

چون نسیم نرم، نازک‌خواب گیسو را نواز
نغمه‌اش، نوشی به ناهار می‌سازد مرا

در غم دوری چو دودی در دل آتش نهان
عشق او، آتش به اخگر می‌سازد مرا

در غبار گم‌شده، گویی که گردابی شدم
گردش گردون،...