متن سوگوار

او را
«ام‌ابیها»صدا می‌زدند.
امروز
همه‌ی تاریخ
یتیم اوست.

یک عمر دلم معتکفِ کرببلا ست

در سینه فقط پرچمِ سرخِ مولا ست

سوگند به ضَجّه ها و اشکِ فُطرُس

هر روزِ زمین تلاوتِ عاشوراست

ای بندرِ خسته...
امروز،
موج‌هایت هم سوگوار شدند،
و آسمانت، بغضِ بی‌قراری را شکست.
دریا،
نام تو را با اشک‌های شور
بر لب‌های باد زمزمه می‌کند...
در سوگِ بندر،
دلی شکست که هیچ دریایی آن را آرام نخواهد کرد..

نبودنت
درد دارد
و من در نبودت
دردمندترین عاشق زمانه ام
که پاییز را بی حضورت سوگوارم
و به اندازه تمام عمر
شیرینی طرح لبخندت را کم دارم
آقای بابا
پانزده سال از پرواز تو می گذرد
و من هنوز شکسته بال
آواره زمینی هستم
که از خاطره هایت سرشار...

از احوالم می پُرسی؟
آه!
--سوگوارم،
سوگوار!
مگر نمی بینی آتش گلوله،
سینه ی گل را دریده است؟
و پائیزی وحشتناک
بر تن باغ چنگ می زند؟
و دارد
مرگِ درخت های جوان
دانه دانه رقم می خورد؟
امروز؛
چهار خواهر معصوم را
گستاخی خدانشناس عریان کرد

سوگوارم
سوگوارِ زخم...

...ای تو در چشمان من یک پنجره لبخند شادی
همچو ابر سوگوار اینگونه گریانت نبینم...