متن رنج جدایی

انگار نبودنت تمامی ندارد.
خسته نشده ای از این همه نبودن.

خودت را هم هلاک کنی
دیگر نامه‌ای برایت نمی‌نویسم!
بجز تو،
دو عاشق دیگری دارم،
دو خانه‌ای دیگر و
دو پنجره‌ای دیگر و
دو درد و بلای جان‌جانی!
که هیچگاه مرا تنها نمی‌گذارند،
هیچگاه از کنارم دور نمی‌شوند،
شعر و تنهایی...

تو غزل های مرا خواندی و دل کندی و رفتی.
عجبت باد، چقدر سنگ دلی.

زخمی تر از آنم، که زخمم تو نبینی.

بی تو هر شب زیر سیل گریه مدفون می شوم
با مرور خاطراتت زار و دلخون می شوم
بی تو در این راه دشوار پای لَنگم می کشم
طعم تلخ بی کسی را بی تو هر شب می چِشم

یادت، نبودنت را بدجور به رخ میکشد.

زندگی سخته،

ولی نه سخت تر از نبودنت.

مجال خواب را گرفت،


ز چشم من دو چشم تو

هنوزم داغ چشمان سیاهت بر دلم هست...

نگاه کردی تو بر نامحرمان بسیار بسیار...

رفتی؛ که عذابم بدهی؛ نیست مهم

از بغض، شرابم بدهی؛ نیست مهم

در بسترِ احساس، به جای نمِ آب

صد جرعه سرابم بدهی؛ نیست مهم

بودنت سراب است
نبودنت فکر و خیال..

نمیدانم چه رازیست...
در میان قلب من با چشم تو...
قلب من میمیرد،
وقتی چشم تو به چشم دگری می افتد...

بگذار
نقش هایمان را
جا به جا کنیم
تو منتظر بمان
من بر نمی گردم...!