متن طلب عشق

دیوانه و آواره و ویرانه ی آن چشم سیاهت هستم.
دریاب مرا.

نگارا توفیقی عطا فرما تا سرگشته کوی تو گردم و دل بشویم از  بندگی غیر تو تا جامه احرام برجسم و روحم زیبنده گردد

اگر این خواب تکراری مرا از خویش دور انداخت
اگر این بغض بی‌پایان صدایم را درونش باخت

به دستانت پناه آور مرا از اشک بیرون کن
به آغازم بیا از نو مرا در خویش مجنون کن

مرا از شب جدایم کن به صبحی تازه دعوت کن
به آغوش از تو...

آغوش تو پناهگاـہ من است
سـ؋ـت مرا בر آغوش بگیر ،تا بے پناـہ نشوم בلبر..