متن نسرین حسینی

در مرز واژه ها
برای رفتنش
چمدانی ازکلمه میچید
جغرافیای سینه ام
فکر بستن مرزهای مهاجر نبود

نسرین حسینی

با تو خوشبخت ترین دختر پاییزان

تو فقط دور نشو از دل من میفهمی

نسرین حسینی

خوش به حال تو که من شاخ نباتت شده ام
و چه خوشبخت که تو حافظ من درسفری

نسرین حسینی

‏گاهی  در نبود یکی
گویی جهان
تهی است
آی!
آی!
کجاست !!
همان یکی
که جهانم بدون او خالیست

نسرین حسینی

گام هایت را آرام بردار
که میترسم بشکند
احساس های نازک ِخیالم را
نسرین حسینی

از دور میبوسم تو را ای عشق بی همتای من
شاید که با این بوسه ها کمتر شود این فاصله
نسرین حسینی

باتابستان نگاهت
سوخته ای حال مرا
منتظر کدامین بهار در پاییز بمانم
تاخوب کند
حال زمستانی من
نسرین حسینی

حالا که باتنهایم خو کرده است این دل
هر روز وشب با من چرا او درستیز است
نسرین حسینی

من بجز شانه او تکیه ندادم به کسی
یار اما بی توجه شانه خالی  میکند
نسرین حسینی

سخته است دلت بند کسی باشه که در بند تو نیست
نسرین حسینی

دل به دریا بزن و واهمه را دور بریز
یا بمان یا برو از عشق دگر هیچ مگوی
نسرین حسینی

وقتی در خیالم
قدم میزنی
رویا های شبانه ام
زیباتر می شود
به وقت خواب
نسرین حسینی

درقرن خاکستری
وشعله های خاموش عشق
نازا کردن ِنطفه ی زمین
در بغلگاه هوس
آتشی ست
زیر خاکستر
نسرین حسینی

تو فاتح سرزمین عشقی
ومن در فکر
فتح آغوش تو
نسرین حسینی

پابه پای تو آمدم
اما تو
به تمام احساس من
پشت پا زدی
نسرین حسینی

وقتی عطر تن تو
پیجیده است همه جا
حرف تازه ای نیست
در عطر تند سیگار
نسرین حسینی

ماه به ماه
نوشتم با بغض
احساس های سقط شده را
با تمام دردهای پا به ماهم

نسرین حسینی

وصله ی تن ما نیست
آنکه بر اندیشه ی پوسیده اش
حک کرد
وصله های توخالی را
نسرین حسینی

وقتی که در آینه صبح نیست نگاهت
دیگر نفس صبح در آدینه نپیچد

نسرین حسینی

ز همه دست کشیدم که تو باشی همه ام

دست در دست ، مرا دست بسر میکردی
نسرین حسینی

برحلقه عاشقان رسیدم
زیباتر از عاشقی ندیدم
نسرین حسینی

کاش قانون جدایی در جهان معنا نداشت
وصل معنی مینمود فصل در دل ها نداشت
نسرین حسینی

توهمان خاطره ی دیروزی
که مرا گوشه نشین خود کرد
نسرین حسینی

ما گنه کردیم ودل دادیم ، عشقی آتشین
تازه فهمیدیم این دلدادگی افسانه بود
نسرین حسینی