آن که از نبرد با دشمن تامین معاش می کند، علاقه دارد تا دشمنش زنده بماند.
دوستی هر که ترا روشن است چون دلت انکار کند دشمن است
خشنود نشو دشمن اگر کرد محبت خندیدن جلاد ز شیرین سخنی نیست
دوست هر کسی، عقل اوست و دشمن هر کس نادانى اوست
دشمن اگر می کُشد، به دوست توان گفت با که توان گفت اینکه: دوست مرا کُشت؟
زندگی دشمن شما نیست اما طرز فکرتان می تواند دشمن شما باشد!
از مضحکهٔ دشمن تا سرزنش دوست تاوان تو را می دهم، اما به چه قیمت!؟
یار من زیبا و چشم شور دشمن ها زیاد می سپارم عشق خود را من به دست وَاِن یکاد ...
از مِهرِ دوستانِ ریاکار خوش تر است دُشنامِ دشمنی که چو آئینه راستگوست
گاهی برای گریه کردن بس که تنهایی جایی برایت بهتر از آغوش دشمن نیست
هوایم حال سربازی کمین خورده ست در سنگر نشانه رفته دشمن را ولیکن اسلحه خالیست
کدام وعده سبب شد به من رکب بزنی؟ رفیق دشمن بی اعتبار من بشوی
به سوی دشمن بود...اما قلبم را نشانه گرفته بود...
تو عیار محبتم شده ای دوستت دوست ، دشمنت دشمن هرکسی را که دوستت دارد ناخودآگاه دوست می دارم
بسی ممنونم از دشمن که پیش دوست هر ساعت بدم میگوید و می آردم هر لحظه در یادش
آدم دروغگو دشمن خداست ! ای وای که چقدر دشمن داری خدا ! دوستاتم که مائیم ، یه مشت عاجز علیل ناقص عقل ، که در حقشون دشمنی کردی ...
فتح جهان به دست رفاقت محقّق است دنیا به کام حضرت دشمن همیشه نیست
زاریِ ما در غمِ دل دید و شادی‌مرگ شد مردنِ دشمن ز تأثیرِ دعایِ ما مسنج
نباید با یک دشمن بیش از اندازه بجنگی، وگرنه تمام هنر جنگ خود را به او یاد می دهی. ناپلئون بناپارت
فرهادم! اما چند سالی دیر فهمیدم افتاده دست دشمنانم قصر شیرینم...
ما به دشمنامون نباختیم رفیقامون گل به خودی زدن
ﻋﺮﺏ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺮﺍ ﺩﺷﻤﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﺞ ﺍﻧﺪﯾﺶ ﻭ ﺑﺪ ﺧﻮﯼ ﻭ ﺍﻫﺮﯾﻤﻦ ﺍﺳﺖ ﭼﻮ ﺑﺨﺖ ﻋﺮﺏ ﺑﺮ ﻋﺠﻢ ﭼﯿﺮﻩ ﮔﺸﺖ ﻫﻤﻪ ﺭﻭﺯ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ ﺗﯿﺮﻩ ﮔﺸﺖ
. دشمن، خراب چشم تو را دست کم گرفت دارد تو را به خانه ی آباد می‌برد... .
از دشمنان بعید نبود آنچه دیده ایم از دوستان خوب! خیانت به ما رسید
