متن گونه هایت

تب عشق،
و تابش آفتاب نیمروز،
چونان آتشی می افروزد بر گونه هایت،
که شاپرک را تاب نشستن بر آن نیست....
مهدی بابایی ( سوشیانت )

گونه هایت مثل «بِه» خوش رنگ و بو و مزه است

گریه وقتی میکنی این گونه «به...تر» میشود!

ارس آرامی

دل من
از پیچ و تاب موهایت بالا می رود
بین چتری هایت مینشیند
در چشمانت حل میشود و دنیا را از دید تو میبیند
روی گونه هایت قدم میزند و با دستان نداشته اش ، اشک هایت را پاک می کند
دل من تمامِ تو را
عجیب دوست دارد...

یک شهر را
یک عمر
با تو گشتم و اصلا نفهمیدم چرا
چرا هیچ کجای این شهر آنقدر زیبا نیست
که بشود دستانت را گرفت و بوسید گونه هایت را

حرف های قلبم را
بوسه کرده ام
تا وقت دیدنت
بزنم به گونه هایت

...
از میان تمام چیزهایی که از تو دیده ام
چشمانت محشر است
دوست دارم یک شب
بروم تا آخرش را ببینم
و هنگامی که بر می گردم
در میان این راه پیچاپیچ
خودم را بارها جا گذاشته باشم
خودم را روی مژه هایت
گونه هایت
و تعدادی را روی...

بگذار صبح
گونه هایت را ببوسم
عطرِ نفس هایت
مرا سیراب کند
بگذار در سرسراى خیالت،
صبح هایم را
با تو به خیر کنم ...


️️️

آسمان دلت که گرفت
باران میشوم برایت
روى گونه هایت جا خوش میکنم
اشکهایت را
قطره قطره همراه میشوم
تا کنارِ انحناى لبهایت

بوسه
باران
بوسه بارانت میکنم ...!!!

گونه هایت سیبِ لبنان ست و من هم عشقِ سیب
گاه گاهی حضرتِ آدم شدن بد نیست ... نه؟