بغضی نهفته در سراپای نهانم انگار...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
5 امتیاز از 1 رای
بغضی نهفته، در سراپای نهانم
انگار کن، تنهاترین والِ جهانم
از بس کسی درکم نکرده، هیچ‌گاهی
دل را میانِ آبِ غم‌ها می‌جهانم
زهرا حکیمی بافقی (الف_احساس)
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
این شعر، حس تنهایی عمیق شاعر را بیان می‌کند. غم و اندوهی نهفته در درونش وجود دارد که هیچکس آن را درک نمی‌کند. او احساس می‌کند تنهاترین موجود دنیاست و از شدت ناامیدی، دل خود را به غم‌ها می‌سپارد. احساس بی‌کسی و فقدان همدلی، رنج او را تشدید می‌کند.