یکشنبه , ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
هر درخت می تونهیه بهانه باشهتا شاید این دنیادوباره زیبا شه...
هر شب تو رویای خودم آغوشتو تن می کنمآینده ی این خونه رو با شمع روشن می کنم...
دور ترین نقطه ی دنیا جاییستکه تو آنجا باشی...
همه چیز داشت خوب پیش می رفت تا اینکه بزرگ شدیم!...
شادیهایم هدیه به تو ، کم بودنش را بر من خرده مگیر ، این تمام سهم من از دنیاست...
چه خوب شد که به دنیا آمدی و چه خوبتر که دنیای من شدیدنیای من تولدت مبارک...
تا دستت را می گیرم بی اختیار دست می کشم از تمام دنیا...
