ای یار... بی صدا می خوانمت! چون دل باخته ی تو شدم، روحم را هم به تو سپردم، حالا، تا شب و روز سر جای خود باقی بمانند پناه بده مرا! که هیچ نمی فهمی از اشک و زاری من!! تویی که آمدی و پای بر قلبم نهادی و تکه...
عاشق فصل بهار و گل و سرو و چمنم من که دل باخته ی دلبر شیرین سخنم شاعرم شاعر باران و نسیم سحرم عطر گلزار و پراکنده به هر رهگذرم حس پاییزی من عشق شده همراهش و هزاران غم و اندوه شده در آهش عاشقی شور و شری خاص به...
سلام بانو..... بیا با پنجه راه برویم روی تن این دنیا بگذار خواب بماند و نفهمد که از قانونش گریخته ایم و … دل باخته ایم!!!
