پنجشنبه , ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
به تو که فکر میکنمحس میکنم سیندرلامکه با یه پیرهن قشنگ و تاج سفیددست تو دستای مردونتدارم میرقصمیا شدم سفید برفی ایکه تو کلبه ی کوچولومنتطر اومدنت نشستمبه تو که فکر میکنمحس میکنم دلبری امبا یه دیو قوی که همیشه مراقبمهیاحس زیبای خفته ای رو دارمکه با بوسه هاتزندگیش زنده میشهمیدونیمن هر وقت به تو فکر می کنمنه نگران تموم شدن زمان سیندرلامنه نگران آیینه ی جادوگیر سفید برفینه به ترس ادما از دیو مهربون توجه میکنمنه...
یه ساله رفتی و اسمت هنوز مونده تو این گوشی.می‌دونم قهوه‌تو مثل قدیما تلخ مینوشیمیدونم شب‌ها توی تختت کتابِ شعر نمیخونیکنارِ پنجره شادی با یه سیگار پنهونی.هنوزم وقتی می‌خندی رو گونه‌ت چال میافتههنوزم چشم به راهِ یه سوارِه زیبای خفته......
