سه شنبه , ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
هر زنی برای لبخند زدن در آینه باید مردی را داشته باشد که با شانه‌ی انگشت‌هایش، گره دلتنگی موهای بلند زن‌را باز کند و بگوید که هرجور که باشی، زیبایی......
باور کنید زیبایی سیمای یک شهر رابطه ی مستقیم یا فرهنگ عمومی آن شهر است.روز فرهنگ عمومی گرامی باد...
زیبایی باید اخلاقی باشه، وگرنه چهره فقط تو عکس قشنگیشو نشون میده....
چه نسبت با شکر داری که سر تا پای شیرینیچه خویشی با قمر داری که پا تا فرق زیبایی...
ظاهرِ زیبا فقط چند سال دووم میاره اما شخصیت زیبا یک عمر...
چشمای تو تعریفی اززیبایی بی حد و مرززیبایی تو فرصت نمیدهنگاه من جز تو رو ببینههر جایی باشمهر جا که باشیعوض نمیشم حالم همینه...
تو زیباییمانند ترانه ی ترکیکه دوستش دارماما نمی فهمم...
هر لحظه تمام آرزویش را دادزیبایی ظاهری رویش را دادتا من برسم به هر کجایی/ مادرتا رنگ سیاه تار مویش را داد...
اگر همه ی انسان هابه اندازه ی توانایی هایشان زیبایی تولید می کردنددیگر کسی سراغ بهشت را نمی گرفت...
سال ها بعد می فهمیآنچه به تو بر نمی گرددجوانی و زیبایی نیستآنچه به تو بر نمی گرددمنم که تو را پیر یا زشت هم می پرستید...
هر زنی...برای لبخند زدن درآینهباید مردی را داشته باشد که: با شانه انگشت هایشگره دلتنگی موهای بلند زن را باز کندو بگوید: هرجور که باشی،زیبایی️...
هیچ زیبایی بهتر از یک دل مهربان نمی درخشد...در دورانی که همه به فکر چشم زیبا هستندتو به فکر نگاه زیبا باش...
زیبایی عشقبه سکوت است نه فریادپس با تمام سکوتمدوستت دارم...
صلح زیباست و ماهیت این زیبایی داشتن وحدت همزمان با وجود تفاوت هاست روز جهانی صلح گرامی باد...
چشم های تو...وقت زیادی از خدا گرفت... اگر آفریده نمی شدی... زیبایی بیشتری به کوه...به دریا به جنگل میرسید!!!...
زندگی پر از زیبایی است، به آن توجه کنبه زنبور عسل، به کودک کوچک و چهره های خندان دقت کنباران را نفس بکش و باد را احساس کنزندگی ات را زندگی کن و برای رویاهایت مبارزه کن...
چه غم که خلق به حسن تو عیب میگیرندهمیشه زخم زبان خون‌بهای زیبایی‌ست...
به اشتیاق اولین دانه برف به تحمل آخرین برگ پاییز به گرمای تن خورشید و به زیبایی آسمان شب قسم می خورم که دوستت دارم...
خداعمری به من بدهدپیر شدنت را نظاره کنم !غر زدنت را.......موهای کم پشت سپیدت را......نگاه مهربانِ از پشتِ عینکت را.......چالِ گم شده زیرِ چین و چروکِ صورتت می بینی من تا کجا ........خودم را با تو تصور میکنم…!من کنارت میمانمتا ثابت کنم که با تمامِ اینها هم زیبایی....
هر چه زیبایی و خوبی که دلم تشنه اوستمثل گل ، صحبت دوستمثل پرواز کبوترمی و موسیقی و مهتاب و کتابکوه ، دریا ، جنگل ، یاس ، سحراین همه یک سو ، یک سوی دگرچهره همچو گل تازه تودوست دارم همه عالم را لیکهیچ کس را نه به اندازه ی تو...
دلم می خواهد موهایتمرا بپوشاندبا نقشه ی سرزمین های جدیدتا هرجا که می رومبه زیبایی موهای تو باشم...
خودت باش نه تندیسی که دیگران می خواهند!وقتی قالب فکر دیگران می شویزیبا میشوی به چشمشاناما قبول کن..تمام مجسمه ها شکستنی هستند،درکمال زیبایی......
