پنجشنبه , ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
شکستی دل رابه سنگ بی مهریاما گل عشقتشکوفاست در دلهنوزفریده نورمحمدی"یگانه"...
محبوب زمینی منبا خود می اندیشم که من با عشقشکوفا میشوم ، درست است فرصت اندکی داریم ولی درست تر این است کهاین فرصت اندک را با عشق ورزیدن به شما پایان بدهم ......
نقشِ لبخند تو،ثانیه به ثانیه\دوست داشتنت\را در قلبم شکوفا می کند......
مسیر رسیدن به نور، از این تاریکی استآنگاه که ذهن متوقف شود، به تاریکی مسحورکننده وارد می شوی. این تاریکی ارزشمندتر از هر نور تصنعی است. زیرا دگر خبری از خودآگاهی های فریبنده نیست.اگر طاقت بیاوری، با منطق تاریکی آشنا می شوی و زبانش را در می یابی. اینجا همانجایی است که آب حیات نهان داشته اند. همانجایی است که منیّت ناپدید، شهوتِ دانستگی محو، و تسلیم شکوفا می گردد. مسیر رسیدن به نور حقیقی، از این تاریکی می گذرد....
نسبت نفس های تو با بهار چیست که وقتی یواشکیلبهای مرا بوسه میزنی شکوفا میشود گلهای عشق در دشت خزان زده قلبم......
سرت را بر سینه ام بگذارنفس بکشو بگذار شکوفا شودعشقی که برایم درون سینه پنهان نموده ای...
صد هزاران جان فدای لحظه های دیدنتغنچه ی طبعم شکوفا گشته از خندیدنتمستی و دیوانگیهم عالمی دارد عزیز سرخوش از آن لحظه رویایی بوسیدنت...️️️️...
صبح بخیرهایت باغچه های دلم را شکوفا می کند تو تکرار کن تاغنچه بدهند گلهای قلبم...️️️...
مثل لحظه‌ای که باغ؛ در ترنم ترانه شکوفا میشود؛ غرق در شکوفه میشود روزگارتان؛ بهار لحظه‌هایتان پر از شکوفه باد. سال نو مبارک...
دوستت دارم نه تنها برای آنچه که از خود ساخته ایبلکه برای آنچه که از من می سازی دوستت دارم برای بخشی از وجودم که تو شکوفایش می کنی...
شکفته شدن گل مهر وجودت در پر مهرترین ماه سالکه مهرش را به شکوفا شدن تو مدیون است مبارک بادزادروزت مبارک...
چه دلهره های دلکش و اضطراب های غریبی استاین ترانه رویش و این عطش بی امان دانستنقدر سرگیجه هایت را قدر پرسش هایت را خوب بدانبگذار آسان و بی کاستی شعله های کوچک اندیشه و احساس در تو شکوفا شودروز نوجوان مبارک...
