پنجشنبه , ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
بود در آغاز راهم ، چاه و یک بیراهه ایپس بدیدم در میان خواب و رویا چهره آراسته ایداشت آن مرد نوری از خود ، مثل ماهبود احساسم به او ، مانند همراه و پناهدر نگاه و در کلامش بود، یک شایستگیتا که گویم مشکلم را با بسی آشفتگی تا که فهمید آن بزرگوار، این منه درمانده راآشنا کرد او مرا با قلب خود، پاینده راگفت من آمده ام، تا که کنم کارت گشانیست نامم چیزی جز نامی به مانند رضارو به من کرد و بگفت گر بودی...
امام رضا (ع)سلام آقای خوب و مهربونم!اجازه هست من هم زائرت شم؟ ضریحت رو بگیرم قد عمرمشده حتی یه لحظه شاعرت شم!سرم پایینه از بس بغض دارممنو مهمون آغوشت کن این باریه برگم زیر آوار غم و درد تو این برگو از این پاییز بردار!میگن هستی پناه اهل غربتغریبم من درست مثل تو آقا!به جون کفترای گنبدت کهامید من تویی از کل دنیا...هنوز رج می زنم آواره گی موگرفتار یه طوفانِ عجیبم!نمی خواد بشکنه انگار طلسممبریدم! ناامیدم! بی ن...
به آهوها بگو از راه مشهد زود برگردندرضا انگور خورده ست و کسی ضامن نخواهد شد...
خراسان در شب میلاد تو، عزیزترین جای عالم است. عطر زعفران و گلاب، عطر عود و اسپند، از زمین به آسمان راه می گشاید و تمام عرش نشینان، چراغانی شهری را به هم نشان می دهند که خورشیدی شبانه روز در خاکش پرتوافشانی می کند؛ چه مبارک سحری و چه فرخنده شبی است!یا ضامن آهو! دل های بی پناهمان را که چون آبگینه های شکسته در پهنای گیتی سرگردانند، در پای ضریح مقدست آشیان ده که محتاج پرکشیدن به آبی لایتناهی فطرت خدایی مان هستیم.ولادت امام رضا(ع) در یازدهم ذی...
