من که میدانم دلت خوش روزگارت عالی است در کنار من ولی جایت همیشه خالی است بعد تو با درد این غصه نمی آیم کنار زندگی بی تو برایم قصه ای پوشالی است تا که بودی زندگی رنگین کمان عشق بود طرح بی روحش کنون مانند نقش قالی است در...
ای آنکه چشمان قشنگت رنگ دریاست هم ساحل آرامش و هم دشت رویاست مغرور زیبایم غزل جان گیرد از تو جانا. غزال چشم تو. روح غزلهاست پیشم بمان و با دل من عاشقی کن چون بی تو دل افسرده و غمگین وتنهاست با من بمان و عشق را نجوا کن...
دشتمان گرگ اگر داشت نمی‌نالیدیم... نیمی از گله‌ی ما را سگ چوپان خورده !
آهوان، گم شدند در شب ِ دشت آه از آن رفتگان ِ بی برگشت
جمعه ها رو باید با این دلبر دوتایی بزنیم به دل دشت و جاده️
تیرگی می‌آید دشت می‌گیرد آرام قصهٔ رنگی روز می‌رود رو به تمام ...
درین سرای بی کسی کسی به در نمی زند به دشت پر ملال ما پرنده پر نمی زند
