بیو زیبا

اینقدر به ساز این اون نرقص
یه بارم شده ، به ساز دل خودت برقص

روشن دیده ی دل
به ماه رویت
از دل نرود
هر که ببیند مه رویت



فیروزه سمیعی

عشق دانشکده تجربه ی انسانهاست
گر چه چندی ست پر از طفل دبستان شده است

گرچه این شهر هراسان شده از بیماری
من پرستارم و عمریست خطر کرده دلم...

شب به شب قوچی از این دهکده کم خواهد شد
ماده گرگی دل اگر از سگ چوپان ببرد

‏موسیقی ادبیاتِ دل است
آنجا که سخن خاتمه می‌یابد ،
موسیقی آغاز می‌شود ...

سیب در دستانت
چیده!
بوییده!
تاوان طرد شدنم را چشیده‌ام.

هیچ چیز در جهان
به خوبی
بوی کسی‌ که دوستش داری
نیست...

گاهی چقدر دلت
برای یک خیال راحت
تنگ می شود...

در کناری منتظر بودم حدودا پنج و نیم
تا که پیچیدی به چپ، آرام گفتم: «مستقیم

در عالم دو چیز از همه زیباتر است:
آسمانی پرستاره
و وجدانی آسوده .

مادر مهربانم تا همیشه تو لایق ستودنی
گل زیبای باغ خدا روزت مبارک

مهربانی
مثل برف است
هرچه را میپوشاند
زیبا میکند…
مهربان باشیم

کسی از باطن زیبای ادما خوشش نمیاد!

وقتی نباشی، زندگی زشت و پلید است
آیینه‌ام غیر از تو زیبا یی ندیده ست

جهان با تو برایم زیباست

چقدر جهان می تواند زیبا باشد ، اگر در آن فقط هنر و لذت و عشق وجود داشت ...

سکوت چه زیباست وقتی همه دروغ میگویند

زیبا تویی
که در دل پاییز
بهار را با خود
به خانه می آوری...

همین که میدانم هستی وحالت خوب است
دنیایم زیباست

ندیدنت سخت است
اما همین که میدانم هستی
و حالت خوب است
دنیایم زیباست...

برایم بخند️
برایم که میخندی چشم هایت که هیچ
آسمان هم زیبا میشود ..

وقت است
که بنشینی
و
گیسو
بگشایی...

نمی خواهم بگیرم
اختیار از دست تو اما
تو بایددلبر زیبای بی همتای من باشی