متن دلسردی

آتش
به پاشویه‌ات ادامه می‌دهد
پاییز
به دلسردی‌ات

بگو چه کنم
عیسای غم‌پوشِ من
انجیلیِ نیمه‌جانِ خاک
- ای هفت قلم گریه -
بگو من
چه کنم؟

کم
کمتر
کم کم از خود به خود بسوز
که جنگل
تابِ تَبی چنین، ندارد

«آرمان پرناک»
3 آذر 1404 - سبزِ خاکستری؛...

به جان احساسِ دلسردی نشسته
نمی‌بیند، دل اصلا، مِهر و گرما

بعضیا رو که میبینم با خودم میگم کاش حضرت آدم عَقیم بود :(

تو حتی ارزش اینو نداری که با حرف زدن باهات کالری بسوزونم!

همین دیگه ، تا یه چیزی میشه،تا به یه جایی میرسند، ادم رو پشیمون میکنند، از فکر هایی که در موردشون کردیم، از کارایی که براشون کردیم، از حرفای خوبی که در موردشون زدیم، از همه چیز ادم رو پشیمون میکنن،جوری که حتی دیگه راضی نیستی واسشون یک قدم هم...

فقط مصرف همزمان الکل و مخدر باعث اُوردوز نمیشه گاهی کافیه کسی رو بیشتر از لیاقتش تحویل بگیری :)

« بر سر دیگ غذا دیدم عزا از یاد رفت »
آنکه غمگین بود دیدم آخرش دلشاد رفت
بعد این باید فقط دلخوش به خود باشم همین
دیر فهمیدم صد افسوس عمر من بر باد رفت