متن عشق پدرانه

روزی پدرم دستم را فشرد و گفت: «مرد باید محکم باشد.»
اما هیچ‌وقت نگفت وقتی خودش نباشد، این محکم بودن چه دردی دارد.

خدایا، شکر از دل و جان می‌کنم بلند
کز مهرِ تو، پدر شده آرام جان من
در بین این هجومِ غم و تیرگیِ خاک
او روشنیست، شمعِ شبِ بی‌زمان من
وقتی که خسته‌ام ز جهان و زمانه‌اش
با نام او، شکفته شود باغ جان من
نه سایه‌ست تنها، نه چون...

בّلّ پّـّבّرّمّ هّمّچّوّטّ آّسّمّاّنّیّسّتّ .ّ،ّ
کّـّہّ تّنّهّاّ مّاّבّرّمّ בّرّ اّغّوّشّشّ مّثّلّ مّاّـّہّ مّےّ בّرّخّشّـّבّ…ّ

پدر، با تو رفتم به دشوارها
شکستم به لبخند، دیوارها

به هر راه سخت و به هر قله‌ای
تو بودی چراغم در انکارها

به شانه‌ات تکیه زدم بی‌گمان
گذشتم ز طوفان و از خارها

چه شیرین که با تو توانسته‌ام
بگویم ز جانم، ز اسرارها

میان جهان از همه بی‌خبر...