رفیق اگه غم داشتی بیا نصف نصف!
گاه گاهی یاد ما کن ای رفیق میرسد روزی که بی هم میشویم
بعضی رفیقامونم انگار خونه زندگی ندارن چون تو قلبِ مونند
در دایره جان وجهان چرخ زدم دیدم که فقط نقش خدا هست،رفیق
فراقم سخت می آید ولیکن صبر می باید که گر بگریزم از سختی رفیق سست پیمانم
به قدر مهر من ای دوست مهربان نشدی رفیق تن شدی اما ، رفیق جان نشدی
منم آن یار که در سردی شب های غمت می ماند!
چه نکو طریق باشد که خدا رفیق باشد
رفتن آسان است و ماندن مرد می خواهد رفیق مرد میدان رفاقت،در جهان بسیار نیست
رفیق اونی نیس که همپای خلافت باشه رفیق اونیه که جلوی خلاف تورو بگیره
هیچ رفیقی واسه من، مثل پسر نمیشه
نگو که رفتن پایان ماجراست رفیق خدا بزرگ تر از دردهای ماست رفیق !
دل تنگ مرا آغوش تو لازم است رفیق جان
نعمت فقط برف و باران نیست گاهی خدا رفیقی نازل می کند، زلال تر از باران
نگو که رفتن پایانِ ماجراست رفیق خدا بزرگ تر از دردهای ماست رفیق...
جمعه یعنی با خودت خلوت کنی، اما رفیق... عصر جمعه با تمامِ بغض و حسرت میرسد
با رفیقت مثل چتر رفتار نکن که هر وقت بارون بند اومد ، فراموشش کنی . . .
بخند رفیق! سهم من و تو بیشتر از این نبایدهاست...
مرا می بینی و هر دم زیادت می کنی دردم/ چرا بی ماسک می آیی رفیق ناجوانمردم؟
سوزنی را یافتن ، سخت است در انبارِ کاه سخت تر از آن ، رفیقی خوب پیدا کردن است
تنهایی عمیق به قلبم خوش آمدی ای درد ای رفیق به قلبم خوش آمدی
کم و کسری مرا دید ولی پیشم ماند او رفیقی ست که پای ضررم می ماند
حال دلم خوب می شود با تلخی قهوه و شیرینی حرف های تو رفیق
اگر دنیا به تو پُشت کرده نگران نباش رفیق جان من مثلِ کوه پُشتِ توام
