پیامک اندوه

اندوه بزرگیست زمانی که نباشی

شعر
آخرین شفای اندوه
آدمی است...

فارغ نمی شوم از اندوه

دیری ست حامله ام

بخند که جهان
با اندوه تو دگرگون نمی شود...

این حجم از فاجعه و اندوه !....
چه تسلیتی ؟ چه تسلایی ؟!

اندوه کسی را نکشت
اما مارا از همه چیز تهی ساخت

شادمانی /گم شده است/کوچه ها/پُراز اندوه و دلتنگی/چقدر/در خیابان/مُرده ریخته است

پدر دستم بگیر
که بی تو غرق در اندوهم

من به تو مرطوبم طوری که اندوه به شب

اندوهِ مرا بچین
که رسیده است !...

با صدای گریه ی ابرها
جوانه ی اندوه زد
خاطرات خیس خورده ای

اندوه مرا بچین که
رسیده است!

و چه اندوه غلیظی ست
جهانی که در آن عشق فریب است...

در دلم
اندوه هزار جنگل بی برگ پاییزیست

اندوه
شعر نیست

اندوه
آدمی‌ست
که شعر می‌گوید…......