متن باران غم

مثل هر شب. شب من بی تو چقدر بارانیست.

من آن سنگ‌قبر کهنه‌ام
که جز باران‌ کسی به یادم نمی‌گرید
و جز سکوت کسی نامم را صدا نمی‌زند

چه سخت است؛
وقتی مجبوری:
حجمِ فریادت را،
قورت دهی؛
و در تنهاییِ محض،
بغض باران‌زده را،
نفس بکشی!

دگر دربند نیستند ،خاطراتت در افکارم
مثل باران باریدم و رها کردم خاطرات تلخت را