متن بال

طفل بودم زندگی بعد از تو جانم را گرفت
لب گشودم تا سخن گفتم، زبانم را گرفت

بارها گفتم بگویم آنچه با من کرده‌ای
دست غیرت حلقه زد دورم، دهانم را گرفت

رستمم گم‌ کرده راه منزل تهمینه را
زندگی بعد از تو سهراب جوانم را گرفت

بذر خود ناکافی...

بر روی بالهای موفقیت خود را رها میسازم و ب سمت بالا اوج می گیرم بذر امید در دلم روئیده است..

که تا رها شوی از چنگ میله های قفس
برای تو بی تردید، بال خواهم شد
رضا حدادیان

آغوش که از دور مجسم شدنی نیست
یک آیه بیارید دل آرام شدنی نیست

می سوزم و می سازم و با این همه سوزش
خاموشی از این آتش عشقم شدنی نیست

پر میکشم از پنجره خواب به سویت
دیدار تو در خواب که آن هم شدنی نیست

بیهوده نکن بحث...

رسیدن تو را اگر کسی خبر بیاورد
بعید نیست از دلم که بال دربیاورد

آدمی بودن غم انگیز است
وقتی هوای آسمان به سرت بزند
و بال نداشته باشی...

آنقدر به خودت اعتماد داشته باش که از کسانی که آزارت می‌دهند به راحتی دل بکنی ! گاهی بعضی‌ها کارشان فقط چیدن بال آرزوهای شماست ...