متن سعدی

ندانمت که چه گویم تو هر دو چشم منی

که بی وجود شریفت جهان نمی بینم

ببین و بگذر و خاطر به هیچ کس مسپار

دوستان گویند سعدی! خیمه بر گلزار زن
من گلی را دوست می دارم، که در گلزار نیست

(سعدی)

دوستان گویند سعدی! خیمه بر گلزار زن
من گلی را دوست می دارم، که در گلزار نیست...
(سعدی)

ما را سریست با تو که گر خلق روزگار

دشمن شوند و سر برود هم بر آن سریم

ای ماهروی حاضر غایب که پیش دل

یک روز نگذرد که تو صد بار نگذری

فراقم سخت می آید ولیکن صبر می باید

که گر بگریزم از سختی رفیق سست پیمانم

میدونی رو مخ ترین عضو بدن کدومه؟؟؟؟
معلومه دله
این دلی که هی بهش میگی دلت براش تنگ نشه ها ...
وقتی میبینیش نلرزیا....
هم دلش تنگ میشه و هم از هیجان زیاد شروع میکنه به بوم بوم کردن
وقتی یک نفری که دوستش داری سرت داد میزنه بهش میگی...

تنم بپوسد و خاکم به باد ریزه شود

هنوز مهر تو باشد در استخوان ای دوست

بر یاد بناگوش تو بر باد دهم جان

من چرا دل به تو دادم که دلم می شکنی

دیگران را عید اگر فرداست ما را این دمست
روزه داران ماه نو بینند و ما ابروی دوست

آخر ای باد صبا بویی اگر می آری

سوی شیراز گذر کن که مرا یار آنجاست

مقدار یار همنفس چون من نداند هیچ کس

ماهی که بر خشک اوفتد قیمت بداند آب را

به روز ِ معرکه ایمِن مشو ز خصم ِ ضعیف

که مغز ِ شیر برآرد چو دل ز جان برداشت

خاک را زنده کند تربیت باد بهار

سنگ باشد که دلش زنده نگردد به نسیم

آن شب که تو در کنار مایی روزست

و آن روز که با تو می رود نوروزست

دی رفت و به انتظار فردا منشین

دریاب که حاصل حیات امروزست

انصاف نباشد که من خسته رنجور

پروانه او باشم و او شمع جماعت

دیگر نرود به هیچ مطلوب

خاطر که گرفت با تو پیوند

تواضع گر چه محبوبست و فضل بیکران دارد

نباید کرد بیش از حد که هیبت را زیان دارد

نابرده گنج رنج میسر نمیشود

آدمی نیست که عاشق نشود وقت بهار

بگذار هر چه داری و بگذر که هیچ نیست

این پنج روزه عمر که مرگ از قفای اوست

خبرت هست
ک بی روی تُ آرامم نیست.!