متن شهدا

به نام آن‌که وطن را روشنی داد
دل اسلام را به نورش دردر رهین باد
خمینی خاست چون خورشید از غرب
برافکند از ستم ظلمت را ز شرق
ندا آمد ز دل‌های شکسته
که باید ریشه‌ی طاغوت شکسته
دلش لبریز نور از کوی یار است
ز عهد کربلا با ما...

در حاشیه‌ی آسمان، نام‌هایی خفته‌اند که زمین، شناسنامه‌شان را نخواند… اما تاریخ، با اشکِ احترام، بر پیشانی لحظه‌هاشان بوسه زد.

من، در هیبت زنانه‌ای از حیا و سیاهی چادر، به تماشای جلال بی‌نامی ایستاده‌ام… و کاشی‌های فیروزه‌ای گواهند: هنوز می‌شود به قداست اندیشید، وقتی واژه، جرئتِ توصیف ندارد.

آنان رفتند،...

در سنگر ایستاده ایم

زمین، بوی باروت گرفته
هوا، رنگ شب است
و ستاره هایی که از آسمان گریخته اند.

پدرم رفت...
دستش پرچم بود و نگاهش آخرین وداعی.
گفت: اینجا ایران است!
ایران من...
ایران تو...

پشت آن کوه ها، مرزی نیست
و مرز میان قلب های ما و...

رعدِ برق آسای سکوت، ارامش را به سلول هایم منتقل میکند،نیمی از وجودم در میان لاله های سرخ و خونین ِدلاوران شجاع نبردی که برای مردم،کشور،دین و ایینشان جان فدا کرده اند جا مانده است...با گذاشتن قدم در این مکان از میان سیاهچه های تاریک ذهنم به بزرگترین چاله که...