متن وطنم

از دلِ دامنه‌ها، سیلِ غمی، سرریز است
اشک جاری شده است‌از: همه راهِ وطنم

حسّ جان آه شده؛ شعله کشیده، به نهان
بس که بشنیده دل‌از: روزِ سیاهِ وطنم

وطنم برای تو می نویسم،برای آغوش گرم مادرانه ات، برای آرامشت، برای امنیت پدرانه ات برای تویی که عشق را هدیه می دهی و می آموزی.

وطنم،عزیزِ جانم، خاک مقدست جایی برای جولان سگ های ولگرد ندارد
وطنم خم به ابرو نیاور،خاک تو جایگاه شیر زنان و شیر مردان پارسی است
وطنم ای قلب جهانم، لبخند بزن، مسرور باش، خدای شهدای مقدست نگه دار توست.

مرگا به من! که با پر طاووس عالمی
یک موی گربه ی وطنم را عوض کنم

وطنم
قرن هاست که خون می کارد
و لباس آتشین، تنپوش فرزندانش کرده است
و چنگش را به خون عزیزانش خضاب کرده...
نازنینم، مویه مکن!
هان که اینجا تماشاخانه ی خون است
تو، بیا خون معشوقه ات را پیدا کن…
اینانند شهیدانت…
که با افتخار و سربلندی سر از مزارشان...

آسمان،
باید ببارد،
برای تب داری وطنم...
***
اگرچه،
چتری ندارم!

ایران..
اسمش هم ابهت دارد..
ولی مردمانش..
همه غریبه پرستند..
میدانید..
ایران ، همچون پدریست که تا حد توانش ، هر چه فرزندانش میگویند را برایشان فراهم میکند ..
ولی با این حال ، بازهم فرزندانش میگویند : ببین آمریکا چقد خوبه ، اروپا چقد خوبه ، چقد بچه هاشو...

چمدان بسته ام... امّا چه کنم دشوارست
فکر دل کندن از آغوش تو یعنی وطنم...

دوستت دارم
دوستت دارم
و این تکرار مکرر را
این حجم وسیع عشق را
نه میتوان سرود
نه میتوان گریست
و نه می توان پشت بهانه ها پنهان کرد
سرزمین من
ای وطنم
و تنم
من دوستت دارم...

آغوش تو
ﻣﺮﺯﻫﺎﯼ ﻭﻃﻨﻢ ﺭﺍ
ﺗﻨﮓ ﺗﺮ ﺍﺯ ﭘﯿﺮﺍﻫﻨﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺳﺖ ...
ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﺕ ﺳﻨﺠﺎﻕ ﮐﻦ
ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺯﺑﺎﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻠﺪﻡ...

‌
️️️

با تو خوشبخت ترین
عاشق تاریخ منم
ای که آغوش
پر از زندگی ات شد وطنم

️️️

وطنم؟
آنجا که تویی ...

وطنم...و تنم،درد می کند
هم وطنم،هم نفسم،پاره ی تنم،
دردت به جانم
ایرانم، تسلیت

جایِ زخمِ باورهایم بدجور تیر می کشد ...
من هم در این هوایِ بیمار ، نفس کشیده ام ...
و چه بی اندازه خسته ام ...
این روزها
تمامِ وطنم
درد می کند ...

از دیوارها / غم میبارد.../ کوچه ها / بهت زده / خیابان را / بغض گرفته / گلوی میدان / پُر از فریاد / چه کسی/ این پیراهنِ سیاه را به تنِ ما کرده است...! / به کجای وطنم دست بکشم / که نگوید آ...خ

و تنت ، وطنم ...
دستانت ، دنیایم ...
چشمانت ، زندگیم ...
بودنت ، سرنوشتم

از خانه بیرون بیا تا زیبا شود این شهر،
تا درخت‌های دودگرفته‌ی خیابانِ پهلوی سابق
دوباره جوانه بزنند
و جوی‌های لب‌ریز بطری‌های خالی آب معدنی
از نو
طعمِ شیرین آبِ قنات را تجربه کنند.
تا آبی شود این آسمانِ خاکستری
و تابلوهای نمایش‌گرِ آلوده‌گی هوا
از خوشی به رقص در...

من چه گویم که غریب است دلم در وطنم