متن وداع تلخ

دنیای پرازحرفم به تو که میرسد
میشود یک طبل توخالی وپرازسکوت
چنبره میزند نگاهم بر تو
ولذت دیدارت در وجودم می ریزد
غنیمت میداند و میخواهدمعجونی بسازد
تا بشودچاره ساز تشنگی عشق
درمحال یک وداع نا به هنگام تقدیر

سلام بر کسانی که،خداحافظی از آنها دشوار است.

بعد وداع،

آتش درونم،

می شکافد سنگ مرمر سیاه را

کز عشقت،در باطنم نهفته است...

تو،
مرا به روزگار سپردی...
من هم،
تو را به خدا می‌سپارم...

روزهای خوب زود گذر می کنند،
درونمان همیشه کشوری ست از وداع.