متن غم جدایی

موند به قلبم حسرتش به دست بیارمت
ولی عشق همینی هست که هست
بخوام نخوام ندارمت ...
این همه گذشت و باز تازه موند برام غمت
ای کاش میشد برم عقب
ای کاش ندیده بودمت ...

من نباشم چه کسی دست کشد بر سر تو...
چه کسی نیمه شبان بوسه زند بر لب تو...
من نباشم چه کسی عشوه و نازت بخرد...
چه کسی جان بدهد واسه ی خندیدن تو...

من نمی‌دانم چطور باید دوری‌ات را تحمل کنم،
وقتی هر لحظه، نبودنت
مثل صدای بمب،
در دلم می‌افتد و مرا از درون ویران می‌کند…

برگرد…
نه برای پایان جنگ، نه برای آرامش شهر…
برگرد برای صلح دلم

حس میکنم عشقه، دردی که دنیامو بغل کرده
حال و هوای من، تو برنگردی برنمیگرده
وقتی ازم دوری، دلتنگی رو قلب من آواره
هر جا برم فکرت، حتی یه شب تنهام نمیذاره
حالِ دلم با تو خوشه، بغضت صدامو میکشه، این عشقه
هرجا که میرم مقصدی، با من به دنیا...

خدا حافظ ،
ای که رفته ای !
ولی نرفته ای
از دلم برون...

اصلاً بگذار ببینم
تو نباشی
چه اتفاقی می‌افتد مگر!؟

صبح،صبحانه‌ام را می‌خورم
با خیالِ آسوده به سرِ کار می‌روم
ناهار که شد، یک دل سیر
ناهار می‌خورم

شب که شد، شب!؟
شب که بشود، من
بدون تو می‌میرم

کمی برای ماندم اصرار کن...
نه آن‌قدر که بمانم،
آن‌قدر که بفهمم، رفتنم
چیزی را از جهانِ تو کم می‌کند...

سلام بر کسانی که،خداحافظی از آنها دشوار است.

باور ندارد که جان من است ...
نمی‌فهمد که هر تپش قلبم به نام اوست، که هر نفسی که می‌کشم، بوی بودنش را دارد. نمی‌داند که بی‌صدا در من ریشه دوانده، بی‌آنکه بخواهد، شده است تمام من !
تمام روز، در هر لحظه، هر نگاه، هر فکر ...
فکر و...

من که میدانم دلت خوش روزگارت عالی است
در  کنار من ولی جایت همیشه خالی است

بعد  تو  با درد این غصه نمی آیم کنار
زندگی بی تو  برایم قصه ای  پوشالی است

تا که بودی زندگی  رنگین کمان  عشق بود
طرح بی روحش کنون مانند نقش قالی است

در...

در فراقِ دوستان آخر ز ما چیزی نماند
هر که رفت از هستی ما پاره ای با خویش برد

بهار با همه شکوفه هایش می آید،
اما هیج چیز نمی تواند عشقی را که
در زمستان گم شده،بازگرداند.

چه دردهایی که در نبودنت، به جان خریدم.

میروی اما بدان،
حال پریشان من از، زلف پریشان روی توست.

وقت رفتن چشم تو بوسیدم و گفتم بمان،
اما نماندی.

ظلم نباشد ز تو من دورم و درگیر توام...

موج زلفت کشتی چشمان من را دل بِبُرد

ترسم از روزی که پهلو گیرد او، در ساحل آبهای تو

فراق درعشق
نداریم هرگز
که وصلش همیشه با ماست
مگر که می رود از رگ و ریشه جان,خاطرتو