فاطمه مرادیان ftmehmoradyan@

قسمت میدم ، من به تنهایی عادت دارم ، سایه از من دور شو

هر بار عقلم قدرت تصمیم گیری رو داد به دلم ، دلم را میشکوندن که مبادا سربازی وزیر بشه ، غافل از آنکه دل من شاه بود ، هر کس رو پناه داد بهش ضربه زد

ولی من یه سوال دارم چطور دلت اومد؟!

عقلم به پای دلم افتاد تا بفهمونتش شکسته

یه توپ دارم قل قلی میزنم زمین هوا میره
دقیقا همونطوری میدیمت هوا میرفتم :/

با روح آغشته به تو چه کنم؟! یارا

درد بی درمان درد نیست گاه پاره ای از تن است
گاه پاره ای از روح
گاه اسم من است
همان اسمی که صدایش نزدی
و لک میزد برای اینکه بشنود
درست است نام من است
لحظاتی که هیچکس کنارم نبود ومن با اینکه فقط خود را داشتم خودم را...

مرگ انتظار نیست
انتظار مرگ است

آدمک بیا خر شو
درد هایت را تحمل کن

مادرم هیچ است
پدرم خیال
از نژاد دردم
از جنس غصه

چشمانش پایان من و شروع او در من بود

در تاریکی ، زندگی گم می شود
عشق گم می شود
ترس بیدار می شود
شادی ، زشت می شود
غم از کوچکی گم می شود
انتظار ، پوچ می شود
انسان نیست می شود
نور اگر بتابد زندگی می آید
زندگی اگر بیاید انسان می روید
زندگی درخت است...

دل را ازخود بیرون کشیدم
راهی چشمانش کردم
دل را ندید دلم شکست