100 متن کوتاه عطیه چک نژادیان ۱۴۰۳ جدید 2025

به پایان فکر نکن
اندیشیدن به پایان هر چیز شیرینی حضورش را تلخ می کند
بگذار پایان تو را غافلگیر کند
درست مثل آغاز…متن عطیه چک نژادیان

همه ما گمشده ایم آری گمشده هایی که سالها در سرزمین زمان در میان آلاله های باستانی به دنبال خود هستیم.براستی ما کیستیم؟؟
عطیه چک نژادیان

هیچکس
به اندازه انسانی که زیاد می فهمد رنج نمی کشدبرای بعضی نفهمیدن ها باید خدارا شکر کرد آخر میدانی تیمارستان پراست از انسان هایی که زیاد فهمیده اند
نویسنده عطیه چک نژادیان

زمانیکه پرچم صلح را بر فراز دنیای افکارت به اهتزاز در آوردی آن لحظه است که خواهی دید ظهور آرامش را در لحظه لحظه زندگی ات
نویسنده عطیه چک نژادیان

همیشه از ارتفاع میترسیدم اماوقتی به بلندای آسمان رسیدم فهمیدم هیچ چیز ترسناک تر از پستی اهل زمین نیست

نویسنده عطیه چک نژادیان

براستی چه زیبا سخن میگویدسکوت یک تصویر از ثبت یک لحظه

زندگی بزرگ ترین جشنی است که در آن شرکت کرده اید
متن عطیه چک نژادیان

موفقیت پروانه ای است که یک روز برای همیشه  تورا به وجد می آورد وبرای به دست آوردنش آرایه ای وجود ندارد جز تلاش کردن
نویسنده عطیه چک نژادیان

در عجبم از سیب خوردنمان...
که از آن فقط چوبی باقی می ماند... مگر این همه چوبی که خوردیم از یک سیب شروع نشد!!!؟؟؟
متن:عطیه چک نژادیان

روزی درمیان اعدادهای متوالی زندگی ات می ایستی وازخودت میپرسی براستی آخرین لحظه ای که باکودکی ام وداع کردم چه روزی بود؟؟
نویسنده عطیه چک نژادیان

وگریستم به یاد تمام رویاهایی که تا میخواستم نوازششان کنم پژمردند...
نویسنده عطیه چک نژادیان

ابر، با تمام پیکر خود حرف می زند
باد، با خط بریلش بر گل ها …
ما با واژه سخن می گوییم
تا پنهان کنیم حرف را
در سایه ی لبخندمان!
متن عطیه چک نژادیان

اگر از بلندای آسمان بترسی، نمی توانی مالکِ ماه شوی!
متن عطیه چک نژادیان

اگردرحوالی باورهایت شکست را بپذیری دنیای آرزوهایت را سیل ترس باخود می برد نویسنده عطیه چک نژادیان

خیال می کنم تمام وجود ها
نقطه هایی خیالی اند روی نقشه زمان آری همه نقطه ها خیالی اندجز یک نقطه که بُن بستِ کمال روح است وآن حقیقت تنها چه میتواند باشد جزخدا
نویسنده عطیه چک نژادیان

هیچوقت اجازه نده که کینه با بدست گرفتن قدرت معاهده صلح تاریخ را به چالش بکشد
همه چیز را به مهربانی واگذار کن آری مهربانی بهترین سفیر صلح جهان است
نویسنده عطیه چک نژادیان

صبح قسمت فوق العاده ای از روز است؛ ذهن تو هنوز تازه است و بهترین زمان برای برنامه ریزی روزت است. بیدار شو، فرصت های بی پایان در انتظار تو هستند.
متن عطیه چک نژادیان

از گردبادهای زندگی ات نترس حتی اگر شاخه وبرگ هایت شکست
آری نترس وقتی ریشه در خاک داری
نویسنده عطیه چک نژادیان

بهار را ببین
چگونه از خود می تکانَد برگ های فرسوده را
تو هم جوانه ای بزن
سبز شو
عطیه چک نژادیان

حالا که آمده ای ، چترت را ببند

در ایوان این خانه جز مهربانی نمی بارد . . .
عطیه چک نژادیان

Humanity is a religion in its own right, one with very few followers.

‍‍ انسانیت خود به تنهایی یک دین است که پیروان چندانی ندارد.

اگر کسی گره ای دارد
و تو راهش رامیدونی سکوت نکن!
اگر دستت به جایی می رسه کاری کن
معجزه ی زندگی دیگران باش..
بی شک فرد دیگری معجزه زندگی تو خواهد بود عطیه چک نژادیان

اگر قلبت پر از سرور و ذهنت شاد باشد همیشه یک زندگی شاد خواهی داشت متن عطیه چک نژادیان

دوست داشتن خدا با همه فرق دارد
پیش ازآنکه چیزی بگویی بی واژه تورا میشنود
نویسنده عطیه چک نژادیان

درجاده ی زندگی گاهی به عقب نگاه میکنم ومی بینم که چقدرخداهمه چیزرا درست چیده
نویسنده عطیه چک نژادیان

راه خودت را برو وباشجاعت تمام پیرو عقل وادراک خودت باش ما انسان ها جایی را امضاء نکرده ایم که همه ی اطرافیان از عقاید وسبک زندگیمان راضی باشند
نویسنده عطیه چک نژادیان

ما مناسب ترین آدمهای ممکن بودیم برایِ هم،
که در نامناسب ترین زمانِ ممکن به هم برخوردیم ...
تو خسته بودی از زخم هایِ روی تنت،
من خسته از مرهم گذاشتن روی تنِ زخمیِ آدمها
نویسنده عطیه چک نژادیان

در سرزمین خاطره ها آنان که خوبند همیشه سبزند
و آنان که محبتها و دوستیها را بر قلبشان برافراشتند همیشه به یاد می مانند عطیه چک نژادیان

هیچ کس آنقدر قوی نیست که ساعتها
بر عکس نفس بکشد …
در آینده لبخند بزن…
این همان جایی است که باید باشی!
هیج کس تو نخواهد شد
آرامش سهم توست …
متن عطیه چک نژادیان

چه بخواهیم چه نخواهیم باید از کوچه های زندگی عبور کنیم
گاهی تلخ، گاهی شیرین
عبورها میسازند کوچه های زندگی ما را ...
متن عطیه چک نژادیان

کمترین مهربانی می تواند این باشد
که در انتهای شب.
برای آرامش یکدیگر
دعا کنیم…
عطیه چک نژادیان

گاهی ضعیف و رنگ پریده، گاهی قوی و پر نور، ماه معنای انسان بودن را می فهمد.
کتاب خردم کن – طاهره مافی

دنیای عجیبی است درخت را می برند 🌴 برای کاغذو کاغذ می گوید ازنبریدن درخت... متن عطیه چک نژادیان

تازمانی که دلت را ازمعجون نمیتوانم تهی نکنی
نمی توانی طعم آرامش را بچشی

نویسنده عطیه چک نژادیان

سکوت از پشت هیچستان فریاد میزند:«آهای دختر بهاربا زندگی قهر نکن دنیا منت هیچکس را نمیکشد.»
نویسنده عطیه چک نژادیان

چه تلخ است به قصد پرواز، سقوط را تجربه کردن
نویسنده عطیه چک نژادیان

آنجا را نمی دانم
اما اینجا تا پیراهنت را سیاه نبینند
باور نمیکنند چیزی از دست داده باشی !

نویسنده عطیه چک نژادیان

من فرارمیکنم از فکردن به تو
مثل ردکردن آهنگی که خیلی دوستش دارم... خیلی
نویسنده عطیه چک نژادیان

گاه در وجودمان به
قبرستانی محتاجیم
برای چیز هایی که
درونمان میمیرند...
نویسنده عطیه چک نژادیان

حتی در تاریک ترین زمان ها می توان خوشبختی را پیدا کرد فقط اگر یک نفر به یاد بیاورد چراغ را روشن کند.
کتاب هری پاتر و زندانی آزکابان – جی کی رولینگ

مهربانی تزئین لحظه هاست
عطیه چک نژادیان

مرا به کعبه چه حاجت!

طواف می کنم “مادری” را که برای لمس دستانش هم

وضو باید گرفت …

تو هر گز کسی که می خواهم باشم را نقد و قضاوت نکردی.تو فقط بدون شرط مرا دوست داشتی.برای این فقط ممنونم.تا ابد دوستت دارم پدر.

جسارت اجرایى کردن ایده هایت را داشته باش
و گرنه همیشه جهان پر بوده از
ترسو هاى خوش فکر

کجاست بارشی
از ابرِ مهربان صدایت؟
عطیه چک نژادیان

دانستنِ زیادی واقعا بیماری است، یک مرض حقیقی و تمام عیار.

» کتاب یادداشت های زیرزمینی

یک دقیقه ی تمام شادکامی! آیا این نعمت برای سراسر زندگی یک انسان کافی نیست؟
شب های روشن

الهی
تو که باشی
تمام دورها نزدیک
و تمام نا ممکن ها ممکن میشوند!
گرمای بودنت را از
سرمای روزگار ما نگیر...❄️
متن عطیه چک نژادیان

من از لبخند یک نابینا فهمیدم که سیاهی رنگ نیست بلکه یک احساس است
نویسنده عطیه چک نژادیان

باورکن بدست آوردن هیچ چیز قشنگی زمان نمیبرداز مسیر لذت ببر
بیدارشو قبل ازآنکه زمان چیزهای قشنگت را با خودش ببرد
نویسنده عطیه چک نژادیان

او تند خو نبود آنها از سمت شکسته اش به او نزدیک میشدند
نویسنده عطیه چک نژادیان

زندگی همچون نت های موسیقی بالاو پایین
دارد؛
گاهی آرام و دلنواز
گاهی سخت وخشن
گاهی شاد و رقص آور
گاهی پر از غم
زندگی را باید احساس کرد
زندگی را باید دَرک کرد🌱 🎼.
نویسنده عطیه چک نژادیان

تو ممنوع الخروجی از مرز های قلبم...!!نویسنده عطیه چک نژادیان

جایی دورتر از خودم ایستاده ام
به تماشای کسی که جای من زندگی می کند
چه بی رحمانه تنهاست و چه به ناچار قوی..نویسنده عطیه چک نژادیان

خیلی دلتنگت شده ام
اما نمی دانم
خیلی را چگونه بنویسم
که خیلی خوانده شود …
نویسنده عطیه چک نژادیان

به قفل بیهوده خشم می ورزی باورکن درهای همه زندان ها ازدرون بازمیشود
نویسنده عطیه چک نژادیان

میگویی طاقت بیاور انگار فراموش کرده ای که من درنبرد باغم سالها پیش مرده ام
نویسنده عطیه چک نژادیان

میخواهم تو را بکشم
اما
چاقو را در سینه ی خود فرو میبرم
تو کشته خواهی شد یا
من ؟
نویسنده عطیه چک نژادیان

اومورچه ای را مسخره میکردکه عاشق تفاله چایی بوددرحالیکه زمانی خودش عاشق آشغالی بود که فکر میکرد آدم است
نویسنده عطیه چک نژادیان

مگر یک انسان چند بار نفس می کشد که در هر نفسِ خود بمیرد؟ مگر یک انسان چند بار می خندد که پس هر خنده اش بگرید؟ مگر چند بار به دنیا آمدم که این همه می میرم؟
نویسنده عطیه چک نژادیان

به گمانم اینجا پشت هیچستان است