متن زیبامتن

گاه در وجودمان به
قبرستانی محتاجیم
برای چیز هایی که
درونمان میمیرند...
نویسنده عطیه چک نژادیان

من منزوی شدم،
یا همان طوری که بقیه می گویند
غیر اجتماعی و مردم گریز؛
زیرا بی تمدن ترین انزوا به نظر من
بهتر از جامعه ی بدخواهان است،
که فقط با خیانت و تنفر تغذیه می کند .
نویسنده عطیه چک نژادیان

نشسته ام به تماشا قطار خالی را
مسافران زبان بسته ی خیالی را

عبور می کنی و بی صدا بهم زده است
دوباره عطر تو آرامش اهالی را

هنوز از دل من بوی درد می آید
اگر نفسی بکشی گاه این حوالی را

هنوز شاعر یک لا قبای این شهرم...

بیقرارم قرار می خواهم
حالِ با اعتبار می خواهم

از حصارِ تمام آدم ها
راهکار فرار می خواهم

کشف کردم که چون بیابانم
من فقط چشمه سار می خواهم

سرزمینی است عشق من، که در آن
شاه نه، شاهکار می خواهم

از وصالِ همیشه دلگیرم
ساعتی انتظار، می خواهم

غرق...

همانقدر
که در زیبایی شهر تاثیر گذاری
چند برابر آن
در ویرانی قلب ها گناه کاری



عزیزحسینی🍀