بیو دیوانه

گفتم نرو رفتی مگر عشقم نبودی بی وفا
طناز من دنیای من بی تو مگر دارد صفا

کفتم بمان پیشم نرو دل را چرا خون می کنی
جز من مگر کس می شود من را تو مجنون می کنی

ای عشق من شیرین تر از مجنون کسی را دیده ای...

طعم شیرین لبانت را چشیدم
شدم دیوانه از عشقت سرودم

نبودم شاعر و شعری نخواندم
هر آن چه می نویسم در تو دیدم

من عاشق و دیوانه به تو
هر چه که دیدم همه تو

جزئ تو چه کس می شود تو
از توست که این من شده تو

شب و بیداری شانه مردانه عشق دیروزی تو هم می خواهی
من و بد مستی تو با دل سنگی شعر از دلتنگی ام را میخوانی

لیلی بیگانه دور از من و خانه بی سر و سامانی تو دیوانه
لیلی میدانی پا به پا باهم هر دو میمیرند شمع و پروانه

شب و بیداری شانه مردانه عشق دیروزی تو هم می خواهی
من و بد مستی سخت و دل سنگی شعری از دلتنگی تو میخوانی

لیلی بیگانه من آن مجنونم تو ای دیوانه چیزی می فهمی
از شب و سیاهی در بیابان ها، شمع و پروانه چیزی می فهمی

می روم با یاد تو طوفان به پا میکنم
می شوم دیوانه در شهر غوغا میکنم

اندکی در جلد یک دیوانه باید زیستن

فاطیماه نویسنده وشاعر

بعضی اوقات دیوانگی تنها چاره راهه

.
حکمِ عاشقی دیوانه همچون مثل من

تا ابد زندانیِ آغوشِ یاریست مثل تو

دلم را
نگاهِ گرمِ تو دیوانه می کند!


️️️

هر زمان فالی گرفتم
غم مخور آمد ولی...
این امید واهی حافظ
مرا دیوانه کرد!

یک نفر هست که با بودن او شاد شوم
عشق را با منِ دیوانه هم‌آغوش کند!

فکر زنجیری کنید ای عاقلان
بوی گیسویی مرا دیوانه کرد

دانم که مرا بی خبری می کشد آخر
دیوانه شدم خانه ات آباد ، کجایی ؟

باآنکه دلش بسته به دلهای دگربود دیوانه دلم بازگرفتاردلش بود...

هیچ گَواهی به سالِم بودنِ من نیست
من دیوانه‌ی تواَم

حضرت عشق! بفرما که دلم خانه توست
سرِ عقل آمده هر بنده که دیوانه توست !

دوست دارم دیونه
با یک هزار بهونه
میخوام همه بدونند
تو هستی یکی یدونه

ای ضمیر مفرد حاضر! منِ دیوانه را
با کدامین فرض، تحلیلِ ریاضی می‌کنی؟!

دنبال دلیلم که چرا دل به تو دادم
دیوانه‌ و درگیر همین حس عجیبم...

خوبِ من!
این دل فقط دیوانه ودرگیرتوست...

روزگاری هم‌اگر دیوانه ات بودم گذشت...

پارادوکس یعنی
ندارمت و گاهی
فکر از دست دادنت دیوانه ام می کند...

پاییز / باران
و پنجره ای
رو به رفتنت
دیوانه ام
اگر عاقل بمانم