متن حال دل

حال دل پرسیدی و گفتم که خوبم بارها
خوبم اما خوب ویرانم،نفهمیدی مرا

جنس من از آهن و از سنگ نیست / من دلم تنگ است و یار دلتنگ نیست
حال دل از من نمیپرسی چرا / حال پرسیدن که دیگر ننگ نیست . . .

تا دلی آتش نگیرد ، حرف جانسوزی نگوید


حال ما خواهی اگر ، در گفته ما جستجو کن

حال دلم بدون تو مثل کشتیه که وسط اقیانوس سوراخ میشه

عاقبت حال دلم را
به لبان عسل گونه اش میگویم
با این بوسه
یا به عشق می رسم یا میمیرم

از دلم دل برده ای و از دلت دل می برم
تو شدی عاشق ولی من باز هم عاشق ترم

از دلم پرسیده ام حال دلم را بعد از آن
گفت هر شب دلبری دارم کنار دلبرم

عادتم این بوده بعد از سختی هر روز و شب
خستگی از تن...

حال دلم خوب نیست...
منم و یک فنجان چای
تکیه داده ام ...
به پشتیِ قدیمیِ قرمز اتاق...

چند بیتی شعر سروده ام
از برق چشمانش...
از سکوت پر از رضایتش...

صدای کلاغ های سرگردان
بر فراز آسمان خانه
خبر از اتفاق غریبی می داد.
اتفاق افتاد...
آن هم چه...

زیبایی این حال دلم را تقسیم میکنم با حال دلت
زیبایی این حال خراب را
زیبایی این چشمان اشکی را
زیبایی این حال و احوال عاشقی را
زیبایی این وآن را چه بگویم چه نگویم
تقسیم میکنم حال دلم را

از حال دلم
بی خبری
اما
هر لحظه به یاد تو گرفتار منم...

آشفته تر از موی تو این حال دل ماست...