متن رقیه کریمی

روزگار دزد ماهری است .
شادی را زیر بالش خود مخفی می کند ملحفه ای از غم بر روی ما می کشد .
ساکنان رنجیده زمین از شدت یاس ٬کوهانی از غم را به دوش می کشند .
در اتاق ٬ حسرت ها در هم می غلتند ...

مثل ابیات ترحم انگیز شده
من به بیراهه زدم
تا به بن بست تو گرفتار شوم
حالت امروز من
حاصل عشق آلوده تو بود
لای برگ های زمان
درون ساعت شنی
بین عقربه های نگاهت
نفس های من بود که گم می گشت
قلب من بود که بین دستان تو...