متن زخم عشق

رفتی...
و شب، تمام پنجره‌هایم را خاموش کرد.
اما هنوز، در دورترین افق،
ستاره‌ای کوچک چشمک می‌زند.

دلم شکست،
مثل شیشه‌ای در دست باد،
ولی از هر تکه‌ی شکسته،
انعکاسی تازه از نور برمی‌خیزد.

ای عشق،
اگرچه خاطره‌ات زخم است،
اما در عمق این زخم،
بذر فردایی روشن جوانه می‌زند....

کمر مرد رو هیچی تا نمی کنه، جز زن! من بودم و یه طوطی…
حالا هم باز منم و یه طوطی، اما دیگه نه اون طوطیِ و نه من داش آکل …

من زخمی از جنگ هستم،
جنگی به نام "عشق"!
جنگی که هم آدم را میکُشَد و هم آدم را اسیر و زندان و تبعید میکند!
و بدترین نوعش "اسیر شدن" است،
اسیر عشقی که زندانبان آن آدم بی رحمی باشد و هر روز اسیرش را میان مرگ و زندگی قرار...

او چه میدانست معنی دوست داشتن را
که زهر نیشش هم بر جان و دلم حکم نوش را دارد بر دل و جانم …

زخم خوردیم از آن ک درمان زخم هایش بودیم..

این درد ،زخم ها ک ندارد..

این زخم تا ابد درد دارد.