شعر شب

شب تنها همـבمیست کـہ ما را בر سکوت بـہ آرامش مے خوانـב
شب تنها مونسیت کـہ ما را با صـבاے جیک جیک پرنـבگاט آرام مے کنـב..
شب تنها یاریست کـہ با صـבاے نت باراט و ،وزش آرام باב برایماט لالایے مے خوانـב ..
شب پر از اسرار است ؋ـقط کا؋ـیست...

در دل شب، سایه‌ها پرنور می‌سازد مرا
سوز سرد سینه‌ام مستور می‌سازد مرا

چون نسیمی بر فراز باغ خاموش و خموش
نغمه‌ی باد سحر مسحور می‌سازد مرا

چشم دریا، موج‌ها در سینه‌ام می‌افکند
اشک نیلوفر در آب معمور می‌سازد مرا

در خزان، برگ زردی در غروب افتاده‌ام
باد پاییزی مرا...

هر شب مرا خیال تو...

آید به مهمانی من...