متن کلید

نمی دانم کلید چیست
و
قفل به چکار آید،
اما لبخند تو قفل زبانم را می گشاید
حجت اله حبیبی

ما بر در عشق حلقه کوبان

تو قفل زده کلید برده

خود کلیدی ،
به خود آ
از بند قفل
رها

کلمات مثل کلید میمونن اگه درست انتخابشون کنی میتونی هر قلبی رو باز کنی و هر دهنی رو ببندی

عشقمون دقیقا اونجا کلید
خورد که خندیدیو فهمیدم
خندت با بقیه فرق داره

مادرم مى‌گوید : درون هر زنى اتاق‌هاى قفل شده‌اى هست ؛ آشپزخانه‌هاى لذت، اتاق خواب‌هاى اندوه، و حمام‌هاى بى علاقگى ...
مردها گاهى وقت‌ها با کلید مى‌آیند ، گاهى وقت‌ها با چکش

کیستی که من اینگونه به‌اعتماد
نامِ خود را
با تو می‌گویم

کلیدِ خانه‌ام را
در دستت می‌گذارم
نانِ شادی‌هایم را
با تو قسمت می‌کنم
به کنارت می‌نشینم و بر زانوی تو
اینچنین آرام
به خواب می‌روم؟
‌
‌
کیستی که من اینگونه به جد
در دیارِ رویاهای خویش
با تو...

صدا بزن مرا..مهم نیست به چه نامی ........



فقط میم مالکیت را آخرش بگذار



میخواهم باورکنم مال تو هستم.



دستهایمان را به هم قفل کن



فقط یادت باشد کلید را جایی بگذاری که یاد هیچکداممان نماند...

انگار دلمو
قفل و کلید کردن به دلت
هیچ جوره نمیتونم ازش دل بکنم



️️️

در قفل فروبسته ‌ی غم‌ های دل خویش
آن کهنه کلیدیم که دندانه نداریم

دیگر سکوتم از رضایت نیست، آخر
قفلی که بستی بر دهانم، بی‌کلید است...
.

عشق دقیقا
موقعی کلید میخوره
که یه نفر میخنده
که خنده اش با بقیه فرق داره...


️️️

آن کهنه کلیدیم که
دندانه نداریم...

کلید قلبت را به خدا بسپار...

به نام عشق که زیباترین سرآغاز است

هنوز شیشه عطر غزل درش باز است


جهان تمام شد و ماهپاره‌های زمین

هنوز هم که هنوز است کارشان ناز است


هزار پند به گوشم پدر فشرد و نگفت

که عشق حادثه ای خانمان بر انداز است


پدر نگفت چه رازی است این...

واژ ها در دهانم قفل شده اند
تا کلید را بردارم
تو زنگ زده و گریخته ای !

نه‌ به دست‌ کلید‌ بیانداز‌
نه‌ به گردن‌ قُفل‌
نگاه‌ تو‌
لِنگه‌ ندارد

روزگاری است که دنبال کلیدند همه
تو، ولی قفل‌تر باش مرا