متن آشنایی

وقتی دلم گرفته ساقی چرا نیایی؟
زان باده ریز ساقی ، تا جان کند صفایی

دل خسته ام ز دنیا ، از خنده های کاذب
دیگر کسی نمانده ، جز تو به آشنایی

به غیراز آینه هرگز قبول باید کرد
نبود حتّی یک آشنا، مقابلِ من

پشیمان گشته ام من از دیار آشنایی
قول معروفیست
که هرچه کرد با من
آن آشنا کرد

برای شب هایی که بدون تو گذشت
من نمی شناختمت من ناراحتم

ای بوی آشنایی دانستم از کجایی

پیغام وصل جانان پیوند روح دارد

آشنایی م.
میخواهم خودم را به تو معرفی کنم، یک بار دیگر از نو، تویی که منو مثل کف دست خودت میشناسی. تو، ای تنها کسی که راز شب منو و رمز دل منو میدونی و نگهبان قلبمو سر در گم میکنی. بیا، نزدیک شو، بیا ، بیا باز هم...

پاییز فصلِ قشنگِ آشنایی هاست
یک روز وعده ی دیدار می دهی با من!؟
در کافه ی دنجی پس از پرسه در باران
یک استکان چای داغ می زنی با من!؟

کامروا ابراهیمی

تاریخ آشنایی من وتو
قشنگ ترین و فراموش نشدنی ترین تاریخ زندگیمه...