متن بن بست

مهربان پدرم
آجر به آجر ،ساخته می شوم وقتی پناه دست های امنت
موسیقی مهربان عشق را به ترنم می آیند.
بی تو،بن بستی می شوم در هزار توی رنج های خویش
بی تو شکوه جهان،ویرانه ای است مسکوت و بی هیاهو
باشی و بمانی پناهگاه همیشگی من
تولدت مبارک

برای مهندسین بن بستی وجود ندارد

آنان یا راهی را خواهند یافت

یا راهی را خواهند ساخت

یا در کل منکر هر راهی می شوند

روز مهندس گرامی باد

نمی‌دانم چرا
وقتی به آغوش می‌گیرمت
دیگر به هیچ چیز فکر نمی‌کنم
آغوش تو بُن بستِ تمام افکارم است


️️️

‌نمی دانم
چرا وقتی به آغوش می گیرمت
دیگر به هیچ چیز فکر نمی کنم
شاید آغوش تو
بُن بست
تمام افکارم است

آنقدر نیامدن مسافر را
در گوش جاده
زمزمه کردند
تا در آخر
در کوچه ای بن بست
برای همیشه
جاده از نفس افتاد.

دخترم !
ساعت ها از بر داشتن جنازه ام گذشته است
خسته ام-
از گوشه ی این تابوت
بوی بی رحم نعنا می آید
بوته های سبز نعنا را
کنار قبر مادرم کاشته بودم

این روزها
مویرگ های دستم
به بن بست رسیده اند
و چشم هایم به تاریکی تابوت...

می دانی زیباجان !
هرگز از باغ گیلاس
برای تو یک مشت گیلاس نچیده ام
هرگز با هم در اتوبوس نخندیده ایم
به صدای خرخر خواب پیرمرد بغل دستی

می شود رفت لب دریا و
تو را دنبال کرد
هی ترا دنبال کرد و
با چوب اسم تو را بزرگ...

تلافی کن تمام نبودنت را
وقتی تمام راه ها
بن بست بود
مرا به خیابانی بی انتها
مهمان کن…

اگر در تقدیرت باشد دنیا هم برای رسیدن به او کوچک است ولی اگر در سرنوشتت نباشد حتی در کوچه ی بن بست هم به همدیگر نمی رسید...