بیو خداحافظی

خدا حافظ ،
ای که رفته ای !
ولی نرفته ای
از دلم برون...

خداحافظ، تمامِ عاطفه، در بی‌سرانجامی؛
که از دنیای قلبم، خوب می‌دانم، که می‌دانی!

دلم با تو؛ دلت با من؛ ولی، تقدیر، این باشد؛
خداحافظ کنی؛ امّا، نهالِ مهر، بنشانی!

به پیوسته، کنم یادت؛ به همواره، کنی یادم؛
بسوزم در تبِ عشقی؛ که «تو»، خود، مَنْشَأ آنی!

خداحافظی را بلد نیستم
کنار تو تا مرگ می ایستم

سلامِ خوبی دادم ؛
ولی او خداحافظیِ بهتری کرد !

هیچکس از آخرین خداحافظی با خبر نیست...
با هم مهربان باشیم

گردی زمین تمامی خدا حافظی ها را به سلام ختم می کند

تو باید بدانی
دست هایی که غرق می شوند
برای خداحافظی تکان نمی خورند

ای بغض فر خورده مرا مرد نگهدار
تا دست خداحافظی اش را بفشارم

آنقدر خوب و عزیزی که به هنگام وداع، حیفم آید که تو را دست خدا بسپارم.

ای بغض فرو خفته مرا مرد نگه دار
تا دست خداحافظی‌اش را بفشارم

به خداحافظی تلخ تو سوگند نشد
که تو رفتی و دلم ثانیه‌ای بند نشد

رفتی بدون آن که خداحافظی کنی