بیو غمگین

باد و باران هر دو می کوبند بر صورت!!!

خالی میکنن پشتتو حتی ...

سایه ها...

زیستنم قصه مردم شده است
یک \تو \وسط زندگی ام گم شده است ...
علیرضا آذر

پاییز غمگین شد
روزها
کوتاهی
کردند

خوشا نابینایی!
او
که نیست

مرا از دور تماشا کن، من از نزدیک غمگینم

و مُرد،
هرچه که، بویِ دلخوشی میداد .....

بی تو
مرداد فقط
داغ دل خاطره هاست...

دیگر مرا به داشتن تو انتظاری نیست...

پدر
نفسم می گیرد در هوایی که نفس های تو نیست

چون نباشی تو چه عید است و چه نوروز مرا ...!

آخرین جمعه ی اسفند تو را کم دارد

وابستگی پیدا کردن به کسی که
متعلق به تو نیست ،
یعنی مرگ تدریجی ...
.

من به قربان خدا چون که مرا غمگین دید
بهر خوشحالی من در دلم انداخت تو را

پدر عزیزم
جای خالی تو را
هیچ جور نمیشه پر کرد.

و همان روز که
از غصه مرا ویران کرد
خانه اش عقد کنان بود نمیدانستم

درد آورست این که بفهمی دلبر ت عمریست
هرشب به یاد دیگری در بسترت خواب است

برف میبارد و همه خوشحالند و من غمگین...
دارد رد پاهایت را می پوشاند برف!

امشب شب تولد من است

ولی چیزی برای ترکاندن ندارم

جز بغض عزیز

امروز
لابلای گل ها مادر
هیچ رد پایی

روز مادر
ساعت خوابیده بود
پروانه ای‌ روی صندل

ترجیح میدم با تو غمگین‌ باشم، تا با دیگران شاد.

یک خاطره داریم و یک خروار شب ....

شب میلاد من ِ بی کس و کار است ولی
باید امشب بروم شام غریبان خودم