متن ترانه

دل دریاییمو تو ساحلش باش

بی تو طوفان زده آرامشش باش

حالا که عاشقت شد عاشقش باش

عشقت هنوز چپ سینمه با جون و دل پرستیدمش..‌.

برشی از ترانه

تو عاشق نبودی که درد دل عاشقا رو بفهمی
تو بارون نموندی که دلگیریه این هوارو بفهمی
تو گریه نکردی برای کسی تا بدونی چی میگم
دلت تنگ نبوده میخندی تا از حس دلتنگی میگم
تو تنها نموندی که حال دل بیقرارو بفهمی
عزیزت نرفته که تشویش سوت قطارو بفهمی...

یکی هست،تو فلبم
که هر شب واسه اون می نویسمواون خوابه!
نمی خوام بدونه
واسه اونه که قلبِ من این همه بی تابه...

برشی از ترانه

از راه دور اومدم به دیدنت

امشب ومهمون توام

خسته وغریبم بده پناهم

جون به قربون تو

من گدای عشقم...

یه جوری تو قلبم گم شو
که دست هیچ کسی بهت نرسه

یه کاری یه راهی یه جوری که من
فقط دست خودم برسه

یه جوری تو قلبم گم شو
هیچ کسی دیگه پیدات نکنه

آخه تورو هرکی میبینه
نمیشه یه عمری نگات نکنه…


برشی از ترانه

در فصل بارشِ سنگ همچو آیینه بمان
بر جان دشت تشنه بنویس از عطرِ بهاران
در انتظارِ فردا شب را سحر کن
با کوله باری از نور از شب گذر کن
سر مست و عاشقانه، در خود نظر کن!
بشکن در قفس را… از تن رها شو…

برشی از ترانه

یه دل اینجا یه دل اونجا
اشک حسرت توی چشمام
من عزیزم راه دوره
دل من سنگ صبوره
زندگی اینجوری خواسته
سرنوشت ها جورواجوره
دلم آروم نداره دلم آروم نداره
تا میگم غصه نخور دست به زاری میذاره
من عزیزم راه دوره
دل من سنگ صبوره
زندگی اینجوری خواسته
سرنوشت...

آدمک هوا پَسِ
آدمک هر چی دلِ تو قفسِ
آدمک دِلا میخوان عاشق بشن
اما عقلامون میگن دیگه بَسِ
آدمک زخمِ زیادِ رو تَن ها؛
لاجرم همه مونُ کرده تنها
شیمارحمانی

حرفی بزن که عشق به هر واژه گل کند ما را نصیب دیگری از این زمانه نیست
با من از عاشقانه ترین لحظه ها بخوان حتی اگر هوای دلی عاشقانه نیست
با من بخوان تا این ترانه را با تو سفر کنم با من بخوان تا در هوای تو شب...

رنگ تنت رنگ مسی
نه رنگ پوست هر کسی!
بوی تنت بوی گله...
بوی گلای اطلسی
آه ای که بهترین کسی
تو از کدوم راه می رسی؟

برشی از ترانه

من بی تو در شب های دلتنگی اسیرم باورم کن
من بی تو مثل تک درختی در کویرم باورم من
زیبای من در جشن میلاد تو و زیبایی تو
من آخرین شمعم که میخواهم بمیرم
باورم کن
باورم کن
باورم کن
_برشی از ترانه

هر صبح
با صدای پای آفتاب
و با عطر نفس هایت
بر می خیزم
و چه روز عاشقانه ای است
وقتی که با ترانه ی
دوست داشتنم می رقصی
و من گل عشق را
از لب های تو می چینم


مجید رفیع زاد

ماهی و آب

آب دوباره برمیگرده
اما اون روز ماهی مرده
ماهی با مرگ قشنگش
آبروی ، آب و برده

ماهی وقت آب می رفت
پشت آب ،آبی نریختش
ماهی جا به جا تلف شد
ولی آب اونو ندیدیش

ماهی که عاشق آب بود
فکر آب یه جای دیگه
آب...

دو تا چشم رطب داری
از عشق همیشه تب داری
چشات از جنس مرغوبه
چقدر حال چشات خوبه
تو چشمات توت تر داری
خودت حتما خبر داری

برشی از ترانه

چه احساس قشنگی
تو قلبم تو رو دارم
ببین چه خوبه ای گل
تویی تو روزگارم


برشی از ترانه

برگرد و بیا
دلتنگ دیدارم
بغض شب تارم
من هرچه دارم از تو دارم
برگرد و بیا
آشفته مگذارم
دوری و بی تو بی قرارم
تویی تویی دنیای من
آرامش شب های من
دلم شکست خدای من
تو باورم کن باورم کن ...

برشی از ترانه

بخت اگر از تو جدایم کرده
می گشایم گره از بخت، چه باک
ترسم این عشق سرانجام مرا
بکشد تا به سراپرده خاک

برشی از ترانه

مرا بگیر
آتشم بزنو
جان بده به منو
در سپیده ی جان
روشن باش
مرا ببین
ای که بی تو منم
بی تو میشکنم
ای تمام جهان با من باش...

برشی از ترانه

دلبر سر به هوا من هوادار توام
دلمو بردی کجا من گرفتار توام
عاشقم عاشق تو
دلبر سر به هوا نیمه ی گمشده ام
از جنون تو ببین حرف مردم شدم
عاشقم عاشق تو

برشی از ترانه

غمگینم اما انگار یکی بهم گفته

که همین روزا یه اتفاق ِ خوب می افته

_برشی از ترانه

یه روز دلتنگ من می شی
دلت پر می کشه واسم
شاید اون روز بفهمی که
چقدر روی تو حساسم
تو رفتی تا نفهمی من
باهات دنیامو می سازم
منی که با نگاه تو
دل و دینم رو می بازم
همه دنیا بهم گفتن
جنس عشق از سنگه
که قلبم...

هر لحظه؛ نو به نو،
موجی نو می گیرد:
قاموس احساسم،
سرایش ترانه ی ناب نگاهت را...
زهرا حکیمی بافقی،
کتاب گل های سپید دشت احساس.

ای نغمه ی عاشقانه ی دل!
خوش ضرب ترین ترانه ی دل!
«احساس» گرفته شوق تو باز؛
برگرد؛ بیا؛ بهانه ی دل!
زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس.

به چشم من قشنگ ترین آدم این دنیا تویی
اونی که من میبینمش تو خواب تو رویا تویی
دلم میخواد که عطر تو پر بشه تو هوای من
ریشه کنه نگاه تو تو گرمیه صدای من
با حس دوست داشتنمو داد بزنم از دل و جون
بگم با من بمون......