متن تنهایی و غربت

بیا ای روشنا !
ای نور !
بتاب بر واژگانِ سرد و خاموشم
که از تنهایی و غربت
گرفته تیرگی
رنگِ تمام روزهای من
بیا همراه با من باش!
که ناممکن شود ممکن
که با آهنگ باران
نم نمک
رقصان شود در سطر سطر دفترم
احساس من هر صبح

روزگارست دیگر!
روزی با تو
عکس سلفی می‌گیرد
روزی هم
به قاب خیره می‌شود
و قیچی به دست
برای سرت
نقشه می‌کشد...

از فرط نبود عشق، پر کینه شدیم
چون بغض فروخورده ی در سینه شدیم
درمانده ی این تسلسل رنجیم و ...
عمریست که با درد قرنطینه شدیم!