متن زمستان غمگین

باران دیگر به زمین سر نمی‌زند
خورشید نمی‌تابد
بادها رفته‌اند
بهار هم در خوابی‌ست ابدی

درختان، استخوان‌هایی ایستاده‌اند
بی‌پوست، بی‌برگ
و پرندگان،
پیکرهای فراموش‌شده‌ی آوازهای بی‌صدا

زمین،
نه دلِ شخم خورده دارد
نه رؤیای جوانه‌ای در سر

آب،
از خودش گریخته
و آینه‌ها
چهره‌ی هیچ‌کس را باز نمی‌تابانند

در این...

❉᭄͜͡زمستاט چمـבاט بـہ בست ایستاבـہ است..
بهار בر ،راه..
چـہ رویاهایے בاشتیم کـہ گذر ....
چـہ اشک هایے کـہ از سر شوق و غم باریـבیم
چـہ حقیقت هایے کـہ برایماט روشن شـב
چه آرزوهایے בاشتیم کـہ بر ؋ـراز آسماט ها رها کرבیم
چـہ عزیزانے کـہ هم آغوش خاڪ
چه شب...

برف... تجسّم زیبایی ست از تنهایی
عریانی محض در هیاهویی خالی...  آنگاه که ردّی از عبوری مبهم بر وسعت تنهایی اش می نشیند و خالی تر از هیچ، نگاه می کند
و پاک تر از همیشه... می گذرد
و سکوت...منزلتی ست از اعماق کلامش که در گستره ای سپید، خالی...

دلت را بهاری کن دخترم
اسفند با دسته گلی ، زیبا پیشوازمان آمده است
باران پاییزی غم ها را شسته است
برف زمستانی دلها را سفید کرده است
بهار آمده است بخند مادر
دلت سبز شده و لپت قرمزست
بخند مادر ،بوی عطر غنچه ها پیچیده است..
غم رفته و...