کاغذی بودی و هرکس روی تو چیزی نوشت زندگی بی ترس دوزخ بعد می خواهی بهشت نیک و بد بودن به هرکس آنچه خواهد دشمنت تو زمین بودی که هرکس هر چه تخمی داده کشت این مرض درمان ندارد حیف شد آن دل که سوخت باش تا بوزینه گوید به...
ای آن که دل را می بری دل را ببازم حاضری در دور چشمت کعبه ای دیگر بسازم حاضری
بیقرارم قرار می خواهم حالِ با اعتبار می خواهم از حصارِ تمام آدم ها راهکار فرار می خواهم کشف کردم که چون بیابانم من فقط چشمه سار می خواهم سرزمینی است عشق من، که در آن شاه نه، شاهکار می خواهم از وصالِ همیشه دلگیرم ساعتی انتظار، می خواهم غرق...
گر چه عشقت میکند پیر دل ببازم حاضری دور چشمت کعبه ای دیگر بسازم حاضری
کعبه جان ها تویی گرد تو آرم طواف
و آه های من ای وای ؛ به دور بت گشتم همان زمان که به کعبه ؛ دوان دوانه شدم
خدایا کعبه من اینجاست ... جای خانه ات دور مادرم میگردم
کعبه شد؛ نقطه شروع زمین خدا جاییکه خدا زمینش را گستراند و آن را خانه خود خواند و بر آن طواف را جایز دانست و حریم امن الهی قرار گرفت.. . از بهشت برای این خانه بزرگ سنگ سیاه خوش عطری فرستاد که هنوز بو و عطر بهشت را دارد...
همه ی جاده ها خبر از آمدن کسی میدهند. ببین چگونه کعبه لباس خلوت و سکوت پوشیده تا به پیشواز صدای قدمهای منجی برود... آمدنش چه نزدیک است! . . . " او خواهد آمد..." .
عرشیان امشب زمین را لاله باران می کنند/خاک را خوشبو تر از زلف نگاران می کنند/افرینش فیض از دیدار احمد میبرد/کعبه امشب سجده بر خاک محمد میبرد. میلادپیامبرمبارک
هزار بار پیاده طواف کعبه کنی قبول حق نشود گر دلی بیازاری...
هزار بار اگر پیاده طواف کعبه کنی قبول حق نشود گر دلی بیازاری
مژده بده، مژده بده، یار پسندید مرا سایه او گشتم و او برد به خورشید مرا جانِ دل و دیده منم، گریه خندیده منم یارِ پسندیده منم، یار پسندید مرا کعبه منم، قبله منم، سوی من آرید نماز کان صنمِ قبله نما خم شد و بوسید مرا
مژده بده ، مژده بده ، یار پسندید مرا یار پسندیده منم ، یار پسندید مرا کعبه منم ، قبله منم ، سوی من آرید نماز کان صنم قبله نما خم شد و بوسید مرا
