شعر کوتاه
زیبا متن: مرجع متن های زیبا و جملات شعر کوتاه
تندیسی شده ام
خیره به ماه
و زاغِ سیاه را
چوب می زنم؟؟؟
ولتاژ ِ تنت
خشک کرد
اندام مرا .
رنگِ شعرهایم
عجیب مهتابی است
نکند
عاشق شده باشم؟
خیره به حقیقت
پَس پَس رفت
ت.........ا
از بامِ شب افتاد،
اینک او مانده
با دست هایی
درازتر از پ.......ا .
سیاهِ دلنشین!
ای شب!
از لباس ِپولک دوزی ات
ستاره می چینم
و می چسبانم
به آجُرِ روزهایِ شب گونه ام .
گفتند:
« شتاب کن
زندگی یک دم است »
گفتم:
در این هوایِ ترس و گریز،
مکث
مرگِ شعر من است.
سرِ سبزت را
محکم تر از همیشه بچسب
و کلاهت را،
باد بی حوصله است انگار
و پچ پچ باران
تَرَک انداخته گویا
سقف وحشت را.
آهای ستاره !
از درگاهِ ماه
لایک ات می کنم !!
یادت هست
در تنهاییِ شبِ تاریک
چشمک می زدی؟
اسبِ صراحت
لگد می کند
تمامی شعرهای بی بُته را،
وقتی که استعاره
در گیجگاه کلمات
می چَرَد.
در زندانِ نَفس،
با کدامین لهجه بخوانم
ترانه یِ بی تکلّفِ عشق را ؟
با نگاهِ خیس
از پشتِ هیس
آه می کشم
هوایِ نَفَس
راه راه می شود چرا؟
بیا
در بطنِ شب
تخم حادثه بکاریم
شاید
فردایِ نیامده
سگ اش شرف داشته باشد
به امروزهای بیهوده.
تن
بیرق آرزوهایِ بر باد ،
من
تابوتِ هزار عقده یِ پنهان،
تنِ من
خنجری است زهرآلود
نشسته
به قلبِ امید .
