دوستَش دارد....! . مثلِ پرنده، که پرواز را.... مثلِ ماهی، که آب را.... مثلِ من، که او را....
و فردا شهر شلوغ است، از دوتایی هایی که، به برف بازی میروند، و آدم برفی هایِ قد و نیم قد، میسازند.... و شاید شهر را، قدری عاشقانه تر کنند...! . ولی من، فنجانی چای به دست، پشتِ پنجره می ایستم.... و دنبالِ رد پاهایِ کسی میگردم، که گمَش کرده...
ولنتاین چیه مُد کردین؟؟؟!!!! . ما کم دلتنگی داشتیم...؟!! کم، راه و بی راه، دلمون از تنهاییمون میگرفت...؟!! کم بودن روزایی که، چشم باز کردیمُ دورمون، پُر بود از لیلی و مجنون....؟؟!! اصلا میخوام از شما بپرسم، کم، بغض کردیمُ کسی نفهمید...؟؟!!! . حالا ولنتاین هم اضافه شد...؟؟!!! . شما...
کاش آرزوهایمان، آرزو نمانند.... . تمناهایمان، به گِله، نرسند.... . مرادمان، بی حاصل نشود... . و کامِ بختمان، همیشه شیرین، چو عسل باشد...
اتاقی تاریک... چَشمی تَر... گلویی خشک... نفسی تنگ ... . عاقبتِ شبی، در پاییز است...
خانواده برای من ترکیبی ست از: عشق حمایت اهمیت به خواسته هایِ گاها عجیب و غریب و مُدارای یکی بر دیگری ( صرفا از سرِ شوقِ همدلی، نه از رویِ اجبار، برای همزیستیِ مفرط! ) . روی دوش پدر، بار سنگینی ست از فداکاری و محبت و استواریِ مطلق!♥️ و...
برای روز عشق، همین کافیست، که هنوز داریدَش... همین که حضورَش را حس میکنید... عطرش به مشامتان می رسد.... هنوز نوازشتان میکند.... همین کافیست، که حسرتِ خنده هایش را ندارید... . دیگر کادوی فلان قیمتی، کِی قرارِ آن دلِ بی قرار خواهد شد؟ . عروسکِ به آن بزرگی، کِی دلتنگیتان...
عیدِ من، درست همان روزی بود، که فارغ از، هر چه درد و نیستی، با قلبی پُر از شورِ زندگی، و نگاهی پُر از امیدِ وصال، کنارَت نشستم؛ و پیمان بستم، برای همیشگی ماندنِ این عشق.... . من شک ندارم، درست در آن ثانیه، سال برایم نو شد ؛ و...
میزبانی اش با من میز و صندلی اش با من عشق و شیرینی اش با من تو فقط باش و فقط باش و فقط باش....
بیا برای لحظه ای سر به بالین فراموشی بگذاریم! تمام کنیم این وحشت و آشوب درونمان را...! قدم بگذرایم درونِ بهشت ِ رویایی امان...! عطرهارا ببوییم مزه هارا بچشیم زیبایی ها را لمس کنیم و بنشینیم به تماشای خنده ها... . شاید امروز شاید فردا شاید روزهای در پسِ گذر...
شاید دلم رام شود اهلیِ یک خواب شود . شاید دلم، از سرِ عشق مختصر و ناب شود .
کاش به وقتِ پیری، باز کنارِ هم باشیم.... . شانه به شانه.... بالین به بالین... . کاش از شاملو خواندنَت، برایِ منِ به قولِ خودت: سوگلی، دست بر نداری... . حتی قربان صدقه یِ، چین و چروک هایِ صورتَم بِرَوی.... . کاش من در اوجِ پیری، قرارِ قهوه و کیکِ...
انگاری که ته مانده ی بهار، دلِ رفتن ندارد! میخواهد بماند و برقصد و نازش را به تاراج ببرد! او هم سیر نشد از این مدتِ بودنش! دلش تاب ندارد که دور شود، تا چندی دیگر که برگردد و شکوفه دهد و نو رس باشد! . خودش را کش و...
تو هستیُ مرا بَس، که نفس هست... . و چون تویی هست، نفس هستُ نفس هستُ نفس هست....
ما آدما وقتی عکسامون رو نگاه می کنیم، یادمون میاد اون لحظه کجا بودیم و چه حالی داشتیم! اتفاقی رو که پشت هر کاغذ رنگی ای که از ما وجود داره رو، مرور می کنیم! اما فراموش می کنیم اون لبخند رو کی ثبت کرده! از یاد می بریم که...
ماهِ من! ماهِ دلبریِ زمین و آسمان، از اهالی اش! سی و یک روزی که شاید، عطرش تکرار ندارد رنگ و رویش رقیبی ندارد و عشقش مانده بی تمثیل ... اردیبهشت، نویدرسانِ روزهایِ همایون است، که با هر قدمش محبت و طراوت می بخشد به این روزگارِ ناسازگار ... من...
اگر هنوز عاشقی نکرده اید، در این برگریزانِ ﭘﺎﯾﯿﺰ، دست محبوبتان را بگیرید، و دور شوید از هیاهوی جهان ! خلوتی کنید ، به آغوش بِکِشیدَش ... تمام عاشقانه هایی که از بَر هستید را در گوشش نجوا کنید ... و بوسه بارانش کنید، این تندیس شیدایی را ... وقت...
