متن نم نم باران

‏پاییز بود و نمِ‌نمِ باران
‏همان نیمکت چوبیِ
‏خیس شده‌،
‏میزبان اولین دیدارمان

‏باد
‏خاطراتمان را در گوشِ دشتی تنها
‏زمزمه می‌کرد

‏برگِ‌ درختان
‏غزلِ دوست داشتن را
‏در خیالِ دور دست‌ها می‌سرودند
‏و من
‏در مه غلیظِ رویاها
‏با چشم‌هایی پر از حرف
‏تجسم کردم
‏اولین نگاهت را…!
‏

باران آمد و
چکّه چکّه
نمِ یادت
ابری نمود آسمانِ احساسم را

تو بوی نم نم بارانی،
که در خاک خشک و ترک خورده،
دوباره می‌آفریند،
زندگی را.
خوشی بی‌پایانی،
که در لحظه‌های کوچک،
نشان می‌دهد،
معنای زندگی را.

رفتم از خانه به بیرون به خیابانی که
از همان خانه که دیگر شده زندانی که

در دلم آشوب و نم نم باران بزند
سیل از اشکم به جوی خیابان بزند

غرق رویای تو و هرچه که خوانم همه توست
بی‌گمان هرچه از عشق که دانم همه توست

آمدم تا...

ﺑﺎ ﺧﯿال ﺗﻮ ..

ﺑﯿﺨﯿﺎﻝ ﺧیﻠﯽ ﻫﺎ ﺷﺪﻩ ام

دلم کمی نم نم باران و

یک عالمه ت️و میخواهد

️️️

دوست داشتن نم نم باران است
کم کم می‌آید و به درازا می‌کشد
بارانى دوستت دارم

دلم یک کوچه می خواهد
بی بن بست و بارانی نم نم
و یک خدا که کمی با هم راه برویم!

این غم انگیز ترین
حادثه ی پاییز است
جمعه و نم نم باران و خیابان بی تو